Өлең, жыр, ақындар

Шындықты іздеп

  • 26.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1297
Қара аспан түйе берсін қабағын,
Шындық іздеп жолға шықтым қарағым.
Жазылатын емес орман өссе де,
Орнына мына ескі жараның.
Аспан жаққа жәудірейді жанарым,
Шындық іздеп жолға шықтым, қарағым.
Іздесем де кездеспеді ол маған,
Көше кезіп, үлбіреді табаным.
Көшесінде тентіреумен қаланың,
Шындықты іздеп талай жүрдім, қарағым.
Альпинистер өрлеуші еді биікке,
Мен неліктен төмен түсіп барамын?
Шыңға қарай қалай құлаш жаямын,
Тасты бассам дірілдейді аяғым.
Құзда өскен қыран құстың баласы ең,
Сол шындықты тауып берші, қарағым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жырым оны атйпаса, кім айтады?

  • 0
  • 0

Ақын деген лайық боп шын атыма,
Мен өзімнің сүйендім қуатыма.
Қолын бермек түгілі құз шетінде,
Біреулер дайын тұрды құлатуға.

Толық

Ұрпаққа

  • 0
  • 0

Ойламаңыз ақын ғой деп бізді өзге,
Жапырақ боп жылайтынбыз күз келсе.
Құдай қанат бергеннен соң қырандай,
Ұшып жүрдік қарамастан тіл-көзге.

Толық

Ештеңе етпес күн суығы, күн ыстығы

  • 0
  • 0

Ештеңе етпес күн суығы, күн ыстығы,
Ұғу керек жаныңмен дұрыс мұны.
Ойлағаным өмірде алдыменен,
Отанымның, елімнің тыныштығы.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар