Өлең, жыр, ақындар

Ауа

  • 27.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1566
Есіңде бар ма ел қонған мезгіл жайлауға?
Көде мен көкпек көз жауын алып сайларда,
Табаның жерге тұра алмаушы еді тайғанап
Сәскенің сәруар сәулесі қырды шайғанда.
Жібектей жұмсақ ауасын айтсай бәрінен,
Және де соны сімірсең-ау бір сәріден.
Санаңды үрлеп үр жаңа еткен кезінде
Алқоңыр-шабыт оянар еді әріден.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Он жеті жастан, он сегіз жастан сүйгенмін

  • 0
  • 0

Он жеті жастан, он сегіз жастан сүйгенмін,
Жиырма бес ерек...
Отызда бөлек күйге ендім,
Отыз бесте де, қырық бесте де сүйгенмін,

Толық

Шалғындар әбден орылып, орны қалған мезгілде

  • 0
  • 0

Шалғындар әбден орылып, орны қалған мезгілде
Шашадан шыққа малынып, қоңыр қырларды кездің бе?
Тозбаған жердің топырағы жатыр ма екен бозарып,
Туған жеріңді осы сәт сағынғаныңды сездің бе?!

Толық

Соңғы салқындар созылып тұрып сіңірдей

  • 0
  • 1

Соңғы салқындар созылып тұрып сіңірдей,
Шарт сынды бұтақ шағырмақтарға ілінбей.
Жаз келді, міне, жапыр
ағын жайқап сол терек,

Толық

Қарап көріңіз