Өлең, жыр, ақындар

Көбеген қозым, көк шығып

  • 28.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1292
Көбеген қозым, көк шығып
Отығып кеткен боларсың.
Тоқырап жетіп тоқшылық,
Опынып біткен боларсың.
Бозқонақ басын кеш шалып,
Кейіндеу ордың көк көде.
Не керек, енді еске алып,
Салқын да тиді өкпеңе.
Ере алмай қалып отарға,
Байқамай қойшы кешқұрым.
Жамылып түнді, жапанда
Қасқыр дауысын да естідің...
Қабынбай қалған сол өкпе,
Жарылмай қалған сол жүрек.
Кездейсоқтық пен кенетке
Қарыздар болмас орны жоқ.
Марқайған қозым, бұл күнде
Кеудеңде бар-ау бұла күш.
Қабақта қалған кірбіңді
Кетті ғой шайып қуаныш.
Жасыл да жайсаң жайлау –төр,
Жалпағын басып жүрсің ғой.
Өткеніңді тек ойлай гөр
Өкінбей және күрсінбей.
Ойлай гөр...
Ерінің күмпілдеп
Енеңді еміп пе едің сен?
Қатал да болса – бір міндет,
Көгенді көріп пе едің сен?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жамбыл мен Мұхтар

  • 0
  • 0

Жүз жасаған Жамбылды Мұхаң «ғасырым» депті көзі тірі,
Екі заманға – таразы тәтем, екеуі де оның өз тілі.
Тоқсандағы ақын шалымын көріп:
«Солмайды-ау, – депті, – хас талант»,

Толық

Аралтөбе

  • 0
  • 0

Алакөлде
Аралтөбе
Неге жалғыз, неге оқшау?
Жалғыз қалар

Толық

Тағы да көктем

  • 0
  • 0

Тағы да көктем,
Тағы да келді мәңгі май,
Мойылдай көктің мөлтілдеуін-ай, мөлдірі-ай,
Аспанның жүзі ашылды ма екен дәл бұлай,

Толық

Қарап көріңіз