Өлең, жыр, ақындар

Көбеген қозым, көк шығып

  • 28.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1525
Көбеген қозым, көк шығып
Отығып кеткен боларсың.
Тоқырап жетіп тоқшылық,
Опынып біткен боларсың.
Бозқонақ басын кеш шалып,
Кейіндеу ордың көк көде.
Не керек, енді еске алып,
Салқын да тиді өкпеңе.
Ере алмай қалып отарға,
Байқамай қойшы кешқұрым.
Жамылып түнді, жапанда
Қасқыр дауысын да естідің...
Қабынбай қалған сол өкпе,
Жарылмай қалған сол жүрек.
Кездейсоқтық пен кенетке
Қарыздар болмас орны жоқ.
Марқайған қозым, бұл күнде
Кеудеңде бар-ау бұла күш.
Қабақта қалған кірбіңді
Кетті ғой шайып қуаныш.
Жасыл да жайсаң жайлау –төр,
Жалпағын басып жүрсің ғой.
Өткеніңді тек ойлай гөр
Өкінбей және күрсінбей.
Ойлай гөр...
Ерінің күмпілдеп
Енеңді еміп пе едің сен?
Қатал да болса – бір міндет,
Көгенді көріп пе едің сен?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сезім

  • 0
  • 0

Сезімімді сергелдеңге түсірдім,
Сезінуден ұшықтым да, ұшындым.
Сезімімнен ұшық алдым, тұшындым,
Сезім, сенің құлыңмын да, құсыңмын,

Толық

Сұңғыла шалдар бар еді

  • 0
  • 1

Сұңғыла шалдар бар еді,
Сүмбіле шашы қара еді.
Суырылып шығып сөйлесе,
Көтерген сөздің әруағын.

Толық

Үлгірмей-ақ ішегіме шел жүгіріп

  • 0
  • 0

Үлгірмей-ақ ішегіме шел жүгіріп,
Әне-міне дегенше келді қарық.
Ертегі өмір қалды артта,
Шын өмірдің

Толық

Қарап көріңіз