Өлең, жыр, ақындар

Көбеген қозым, көк шығып

  • 28.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1368
Көбеген қозым, көк шығып
Отығып кеткен боларсың.
Тоқырап жетіп тоқшылық,
Опынып біткен боларсың.
Бозқонақ басын кеш шалып,
Кейіндеу ордың көк көде.
Не керек, енді еске алып,
Салқын да тиді өкпеңе.
Ере алмай қалып отарға,
Байқамай қойшы кешқұрым.
Жамылып түнді, жапанда
Қасқыр дауысын да естідің...
Қабынбай қалған сол өкпе,
Жарылмай қалған сол жүрек.
Кездейсоқтық пен кенетке
Қарыздар болмас орны жоқ.
Марқайған қозым, бұл күнде
Кеудеңде бар-ау бұла күш.
Қабақта қалған кірбіңді
Кетті ғой шайып қуаныш.
Жасыл да жайсаң жайлау –төр,
Жалпағын басып жүрсің ғой.
Өткеніңді тек ойлай гөр
Өкінбей және күрсінбей.
Ойлай гөр...
Ерінің күмпілдеп
Енеңді еміп пе едің сен?
Қатал да болса – бір міндет,
Көгенді көріп пе едің сен?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айтсын ұрпақ атынан

  • 0
  • 0

Мен туғанда ұлы жеңіс жылы еді,
Сұм соғыстың бітті әйтеуір сүреңі.
Қуанышқа, қайғыға да күпті елдің
Түсе қойған жоқ орнынан жүрегі.

Толық

Кешегі қанды майданда

  • 0
  • 0

Кешегі қанды майданда
Хабар-ошарсыз кеткендер
Қайтып келер ме еді бір?!
Туған ауылдарын,

Толық

Қара суға семірген қамсыз күнім

  • 0
  • 0

Қара суға семірген қамсыз күнім –
Қара қырда қап қойған сансыз гүлім.
Қарауытып қаштыңдар, мен нақақтан
Жігіт шақтың көтердім заңсыз жүгін.

Толық

Қарап көріңіз