Өлең, жыр, ақындар

Көбеген қозым, көк шығып

  • 28.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1590
Көбеген қозым, көк шығып
Отығып кеткен боларсың.
Тоқырап жетіп тоқшылық,
Опынып біткен боларсың.
Бозқонақ басын кеш шалып,
Кейіндеу ордың көк көде.
Не керек, енді еске алып,
Салқын да тиді өкпеңе.
Ере алмай қалып отарға,
Байқамай қойшы кешқұрым.
Жамылып түнді, жапанда
Қасқыр дауысын да естідің...
Қабынбай қалған сол өкпе,
Жарылмай қалған сол жүрек.
Кездейсоқтық пен кенетке
Қарыздар болмас орны жоқ.
Марқайған қозым, бұл күнде
Кеудеңде бар-ау бұла күш.
Қабақта қалған кірбіңді
Кетті ғой шайып қуаныш.
Жасыл да жайсаң жайлау –төр,
Жалпағын басып жүрсің ғой.
Өткеніңді тек ойлай гөр
Өкінбей және күрсінбей.
Ойлай гөр...
Ерінің күмпілдеп
Енеңді еміп пе едің сен?
Қатал да болса – бір міндет,
Көгенді көріп пе едің сен?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таңғы шықтай тал түбіне ұйыған

  • 0
  • 0

Таңғы шықтай тал түбіне ұйыған,
Тағдыр білер, қайда барып бұйырам?..
Өзегіңді жарып шыққан, әйтеуір,
Ей, табиғат, бір өзіңе сиынам.

Толық

Қырман басында

  • 0
  • 0

Елу тоғызыншы жылы қырманға барғаным есімде,
Тайынша жетектеп тырбаңдағаным есімде.
Қайрағым да жоқ, орағым да жоқ қолымда,
Күн құлап кеткен бесінде

Толық

Бөле

  • 0
  • 0

Кішкентайдан бірге өскен бөлем едің,
Көгендесім, тамырлас көгенегім.
Сенің орның бөлек қой, не дегенің,
Балалықты сағынсам себебі едің.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар