Өлең, жыр, ақындар

Замандасқа сыр

  • 27.08.2020
  • 0
  • 0
  • 991
Табиғат құдіретінен жаралып тән,
Астынан бір аспанның ауа жұтқан.
Ей, адам, сен досымсың кім де болсаң,
Еңбекпен ертелі-кеш алабұртқан.
Ағымнан жарыламын саған бүгін,
Тура айтсам, тауып айтсам, маған жүгін.
Заманның құдірет-күші сол дер едім –
Адамның бір-біріне адалдығын.
Дүниенің дариядай мол ағысын
Топшылап, тоқсан ойлап шоламысың.
Замандас қар талдырып, бас ауыртқан
Заманның жаз дидарлы қабағы үшін.
Енді ұят қара жерді қанға бояу,
Бақыт қой әрбір атқан таңды аялау.
Дәл кәзір ақ ниетті әрбір адам
Дүниеге сергек қарап, болмақ ояу.
Сен мейлі қырда шопан, құмда мұрап,
Диқансың, қызыл бидай, қырманын бақ.
Адамның игілігін жасап жүрсең,
Күзетіп бейбіт күнді тұрғаның хақ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Он сегіз жасар құралай

  • 0
  • 0

Он сегіз жасар қыз едің
Он сегіз жасар өрімдей.
Ойда жоқта бой түзедің,
Қайда жүр едің көрінбей?..

Толық

Түн

  • 0
  • 0

Тас төбеден үркер әлі аумай-ақ,
Самал соқты селқос тұрған тауды аяп.
Сердір шалғын арасына шық ұйып,
Сылбыр құмға жатыр құнын саудалап.

Толық

Құм ішінде жалғыз қыстау – бір ауыл

  • 0
  • 0

Құм ішінде жалғыз қыстау – бір ауыл,
Бір ауылда бұйыққаның тым ауыр.
Сондай сәтте жалғыздық бір қинайды
Жалқы қалған адамдай-ақ туа бір

Толық

Қарап көріңіз