Өлең, жыр, ақындар

Күлдім, ойнадым кезінде

  • 28.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1025
Күлдім, ойнадым кезінде,
Бір күн ойладым: «Сезімге
Кеудем жүргенде күмбірлеп
Құл боп кетпейін, құрғыр», – деп.
Сосын сескеніп, сақтанып,
Судай тазарып, сүттей ақталып.
Жұртқа сыртынан сұқтанып,
Жанасып кетуге шақ қалып.
Жүрдім, қайтейін, заң солай,
Жүрек жұлқынып шаршады-ай.
Кеше көз қырын салмайтын
Қыздар құлпырып қаршадай,
Қарайды о жаққа, бұ жаққа
«Түспейміз» дегендей тұзаққа.
«Біздер қонған құстармыз,
Сендер ұшыңдар ұзаққа», –
Деймін, деймін де тынамын,
Кей күні шыңылдап құлағым.
Кей күн өрекпіп жүрегім
Өртім сөнгендей жүремін.
– Бұл не, білсеңдер айтыңдар бір емін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қосылған қос айдын

  • 0
  • 0

Айнакөл мен Қаракөл – медиен белдің қос меңі,
Суыңа көптен шомылмай суыса ізім, кеш мені.
Жыртқанда көлдің жиегін
отарын әкем құмға айдап,

Толық

Бала едік біз

  • 0
  • 0

Бала едік біз елде өскен,
Жар жағалап көл кешкен.
Тұлымымызды күн сүйіп,
Тұсауымызды жел кескен.

Толық

Туыпты жаңа Ай қырынан

  • 0
  • 0

Туыпты жаңа Ай қырынан
Сынған бір семсер шетіндей.
Шаңытады аспан шытынап,
Осынау көлдің бетіндей.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер