Өлең, жыр, ақындар

Табиғат

  • 28.08.2020
  • 0
  • 0
  • 908
Нөпір де нөпір ой бұлты қалың,
Нөсерлеп бүгін тынам ба?!
Немесе түсіп торғын тұманым,
Малынамын ба мұнарға?!
Көктем сыңайы күз нышаны ма,
Өкінішті ме әлде өлара?!
Бұлтымнан өлкем сыз құшады ма,
Бәйшешекке әлде тола ма?!
Нәзік бұлттардың нұрларын күтіп,
Нөсерлер аңсап тұрғанда
Тұман түседі тұланын тұтып,
Қырауын жауып қырларға.
Қорғасын бұлтым торлаған кейде,
Тұрғанда қар боп жетер деп,
Жұп-жұмсақ тамшы сорғалар бетке
Самалдан жазғы бетер боп.
Табиғатыма таң қалам мен де
Ақын емес пе екем деп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бар дүниенің бастауы

  • 0
  • 0

Бар дүниенің бастауы –
Жан-дүниеңді жасытпа.
Бәрі өтеді қас қағым,
Ұмытуға асықпа.

Толық

Бір білгенім

  • 0
  • 0

Білмеуші ем, өмір сондай күрделі екен,
Күрмеуіне кездеспей жүрген екем.
Арман деген алыста – әріде екен,
Жалған деген жаныңда – іргеде екен.

Толық

Туған жерге аз күн аунап

  • 0
  • 0

Туған жерге аз күн аунап,
Туған топырақ берді дем.
Молайғандай азын-аулақ,
Көбейгендей кем дүниең.

Толық

Қарап көріңіз