Өлең, жыр, ақындар

Табиғат

  • 28.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1141
Нөпір де нөпір ой бұлты қалың,
Нөсерлеп бүгін тынам ба?!
Немесе түсіп торғын тұманым,
Малынамын ба мұнарға?!
Көктем сыңайы күз нышаны ма,
Өкінішті ме әлде өлара?!
Бұлтымнан өлкем сыз құшады ма,
Бәйшешекке әлде тола ма?!
Нәзік бұлттардың нұрларын күтіп,
Нөсерлер аңсап тұрғанда
Тұман түседі тұланын тұтып,
Қырауын жауып қырларға.
Қорғасын бұлтым торлаған кейде,
Тұрғанда қар боп жетер деп,
Жұп-жұмсақ тамшы сорғалар бетке
Самалдан жазғы бетер боп.
Табиғатыма таң қалам мен де
Ақын емес пе екем деп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғыз келіншек

  • 0
  • 0

Балабақшаға барады жалғыз келіншек,
Баласын күнде алады жалғыз келіншек.
Сәбиі кешке томпиып ерте ұйықтайды,
Томсарып өзі қалады жалғыз келіншек.

Толық

Қалды-ау

  • 0
  • 0

Ол бір ессіз-түссіз күндер,
Ерке күндер болатын.
Ерке-тотай қыз шіркіндер
Көздің жауын алатын.

Толық

Елу жетінші жылғы жетінші қараша

  • 0
  • 0

Кебек пен кеусен ас та төк болған сол күзде
Алысқа кеткен ағамыз келді елді іздеп...
«Бір сауын сиыр, бірер қап бидай бар бізде»
Шекеден қарап, «енді біз кімнен кембіз» деп.

Толық

Қарап көріңіз