Өлең, жыр, ақындар

Сонау жылғы іңір

  • 29.08.2020
  • 0
  • 0
  • 860
Он екі перне қарағай
Сөйлейтін еді сұңқылдап.
Сөйлеген кезде сұңқылдап
Қиссасын әкем айтатын.
Қайырған аттай құр-құрлап
Күйлердің басы қайтатын.
Дүниеде барын байқатып,
Самалға дауысын шайқатып,
Созатын еді шайлатып...
Созатын еді көңіл сәл,
Салқындау сазды ой батып...
Буынсыз саусақ ойнатып,
Сүйексіз көмей сайратып,
Отырған кезде қара шал
Қараша үй алдын тойлатып
Жер ошақ жақта апам жүр
Кеш сауған сүтін қайнатып.
...Бара жатты сол кезде
Томсарып толық ай батып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адамның бар ғой іштегі ала-құласы

  • 0
  • 0

Адамның бар ғой іштегі ала-құласы,
Санаға тиген өмір – сабақтың кінәсы.
Әйтпесе сәби арамдық ойлап тумайды,
Таза ғой адам табиғатында туасы.

Толық

Он алты жас

  • 0
  • 0

Он алты жас...
Алыс ауыл. Апрель.
Бұзылған жол. Өкпек шығар нәті жел.
Ақшам. Іңір. Көз байланып барады,

Толық

Жел

  • 0
  • 0

Сәскеде соққан желдердің
Кешке де мүмкін тынбауы.
Кешігіп соқса кезінен
Әсте де мүмкін тумауы.

Толық

Қарап көріңіз