Өлең, жыр, ақындар

Сонау жылғы іңір

  • 29.08.2020
  • 0
  • 0
  • 825
Он екі перне қарағай
Сөйлейтін еді сұңқылдап.
Сөйлеген кезде сұңқылдап
Қиссасын әкем айтатын.
Қайырған аттай құр-құрлап
Күйлердің басы қайтатын.
Дүниеде барын байқатып,
Самалға дауысын шайқатып,
Созатын еді шайлатып...
Созатын еді көңіл сәл,
Салқындау сазды ой батып...
Буынсыз саусақ ойнатып,
Сүйексіз көмей сайратып,
Отырған кезде қара шал
Қараша үй алдын тойлатып
Жер ошақ жақта апам жүр
Кеш сауған сүтін қайнатып.
...Бара жатты сол кезде
Томсарып толық ай батып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жамбыл мен Мұхтар

  • 0
  • 0

Жүз жасаған Жамбылды Мұхаң «ғасырым» депті көзі тірі,
Екі заманға – таразы тәтем, екеуі де оның өз тілі.
Тоқсандағы ақын шалымын көріп:
«Солмайды-ау, – депті, – хас талант»,

Толық

Әжеміздің айтқаны

  • 0
  • 0

Бәріміздің әжеміз бәрімізге бүй деген:
– Күннің нұрын, құлыным, пейіліңе құй, – деген.
Бәріміздің әжеміз бәрімізге бүй деген:
– Жақсылардың ақылын зейініңе құй, – деген.

Толық

Япырмай, уақыт деген осы екен ғой

  • 0
  • 0

Япырмай, уақыт деген осы екен ғой,
Балыңа, балаусаңа өш екен ғой.
Балалық – жалғыз бақыт...
Қалған ғұмыр

Толық

Қарап көріңіз