Өлең, жыр, ақындар

Оразбай басында

  • 24.09.2021
  • 0
  • 0
  • 781
Құлазитын секілді Шұнай тауы,
Ескі қыстау көргенді мұңайтады.
Өшкен ошақ,
Өлген үй,
Тозған мұржа...
Сұрағанға сыздықтап сыр айтады.
Білеуленіп булықса қан тамыры,
Оразбайдың мұнда өтті барша күні.
Аң шықпаса,
Басына жан шығармас,
Шұнай еді меншікті Хантәңірі.
Заман аз ба бас қатып, ми қайнаған,
Байлық қуса, кеңге де сыймайды адам.
Абай жазып жатқанда –
Оразбай бұл
Жылқы ізімен даланы шимайлаған.
Өмір аз ба өтеуі өтелмеген,
Надандықтың қоржынын көтермеген.
Абай өнер қуғанда –
Оразбай бұл
Жер түбіне жылқымен жетем деген.
Қара адырды алса да қанша үйірмен,
Тірлігінде ісі жоқ жан сүйінген.
Оразбайдың қолымен –
Дүлейлік бұл
Даналықтың басына қамшы үйірген.
Күні бітті.
Күңіреніп өтті бәрі,
Белбеуіне түйіліп беттің ары.
Шұнай тауы баяғы бәз қалпында,
Келгенге де кеткенге жоқ күмәні.
Көкалалы көп жылқы көшкен бұлттай,
Оразбайды қойды ма бос қаңғыртпай?
Құлпытаста жазулы қысқа ғұмыр,
Сыры көше бастапты өшкен жұрттай.
Көп келмейді бұл маңға ел еркелеп,
Таудан төмен соғады жел ентелеп.
Жабығыңқы,
Тозыңқы сұр бейіт тұр,
Жалғыз жылқы түбінде көлеңкелеп...

1984



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалындап туған жігітті

  • 0
  • 0

Жалындап туған жігітті
Жақсының ісі жебемек.
Арындап шыққан жүйрікті
Аяқтан шалып не керек?

Толық

Ақырғы ақын мен емес

  • 0
  • 0

Думан қудым, той­тойлап арақ іштім,
Айбақ­сайбақ артымда аламыш күн.
Құр қалардай өңмеңдеп өндіршегім,
Сағымменен сандалған сан алыстым.

Толық

Есептеспей есе бермес ай-күнмен

  • 0
  • 0

Есептеспей есе бермес ай-күнмен,
Сан сүрініп, табанымнан тайдым мен.
Сонда есіме балалығым түседі
Көктайғақта зырылдатып тай мінген.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер