Өлең, жыр, ақындар

Халық ақыны

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2201
«Талай жерде шаққанмын,
Сөз асылын таққанмын.
Шығып едім соңынан,
Қашаған, Нұрым, Ақтанның».
Деп жырлады Сәттігүл,
Өлеңдері бапты кіл.
Ол жүрген жер сауық боп,
Жырмен балқып жатты қыр.
Қайтайын деп жер көріп,
Домбырасын өңгеріп.
Ауылдарды аралап,
Тасқын жырға берді ерік.
Сонау соғыс жылдары,
Халық мұңын мұңдады.
Ертелі-кеш жыр толғап,
Жұрт жігерін шыңдады..
Жырмен беріп батаны,
Кетті алысқа атағы.
Аңқылдаған абызым,
А ппақ қудай сақалы.
«Ұмытпас ел, - деп, - мені»,
Есте жырды төккені.
Жиырма жылдай болыпты-ау,
Ол өмірден өткелі.
Танимыз біз тұлғасын,
Аты қалды жырда асыл.
Жанғабылов Сәттігүл
Туғанына бір ғасыр!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сенім

  • 0
  • 1

Бұл кезде таңым нұрлы, түнім Айлы,
Мөлдірмін хрустальдай-шыныдай бір.
Жыр жазып жүрмін қазір жасыл бақ пен
Балкөмей бұлбұлдардың үні жайлы.

Толық

Ізгілік

  • 0
  • 0

Шарлап бір жүрсем туған өлкені мен,
Қайда да өрлік көрем өркені кең.
Көркіңе көз тоймайды, о, туған жер,
Сен барлық жер біткеннің көркеміме ең?

Толық

Ілесіп заман көшіне

  • 0
  • 1

Бұл заманның сыр-сипаты өзгерек,
Жазатын жыр, айтылатын сөз бөлек.
Жеңіл ойлап жүрген жандар жетеді,
Түп тамырын көретұғын көз керек.

Толық

Қарап көріңіз