Өлең, жыр, ақындар

Ұмыттырар...

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2052
Төгеді Күн шуағын мырзасынып,
Жатады жұпар ауа қырға сіңіп.
Жармасқан жер үстіне кәрі қысты,
Беткейге бара жатыр жылға ысырып.
Күн көзі қарды мүжіп тауысты, әне,
Қыс пен жаз осылайша ауыспалы.
Сықырын сары аяздың ұмыттырар,
Қаздардың қаңқылдаған дауыстары.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кеш

  • 0
  • 1

Көмкеріп алау нұрмен шетін кілең,
Күн ауып бара жатты екіндіден.
Көп тұрдым бақ ішінде сені күтіп,
Сүйдіріп ақ самалға бетімді мен.

Толық

Қимас көңіл

  • 0
  • 0

Өзіңді жүруші едім таудай көріп,
Жатырсың, қайран досым, нардай шөгіп.
Жолыңа қансонар боп төселсемщі,
Пейілді қаңтардағы қардай төгіп.

Толық

Естелік

  • 0
  • 0

Көп жайлар бар көңілімді қозғаған...
Мұндай кезде әзіл жақсы аздаған.
Менің досым Аманкелді бір кезде,
Оралда қап, диктор бола жаздаған.

Толық

Қарап көріңіз