Өлең, жыр, ақындар

Ұлыма

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 5676
Көз жасына беріп өстім жастан мән,
Сен жылайсың, еркелігің асқаннан.
Жер тепкілеп отырғанмен, ұлым-ау,
Айды қалай алып берем аспаннан...
Келе жатсың көрмей ешбір кемістік,
Баста - бақыт, төңірегің тегіс - құт.
Мен өзіңді алақанда аялап,
Арнап келем махаббатымды ең ыстық.
Көріп тұрмын, жүзіңде жоқ түк қайғы,
(He жетпейді, не жетпейді, ұқпаймын).
Келістіріп боздағанмен ботадай,
Көздеріңнен бір тамшы жас шықпайды.
Шапалақпен бір тартуға оқталам,
Сәбисің ғой, сондықтан да тоқталам.
Еркелікке кеңшілігім болғанмен,
Есерлікке кешірімім жоқ, балам!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жырға наз

  • 0
  • 0

Ұзақ таңға ілінбейді көзім бір,
Жалған емес, шын ақиқат сөзім бұл.
Бала күннен сырлас болған, өлең-дос,
Енді ұятқа қалдырсаң да, өзің біл.

Толық

Құр қалмас

  • 0
  • 0

Әркімнің де бар өзінше есебі,
Өзінше ойлап, тек өзінше шешеді.
Опынады, опынады сан соғып,
Дұрыс болмай шықса ісі кешегі.

Толық

Сәндібек Әлібековке хат

  • 0
  • 0

Аманмын, сол баяғы қалпымдамын,
Жұмбақ жас - жетпісіңді алқымдадым.
Өлең кеп өзегімді өртегенде,
Шәйнектей газға қойған сарқылдадым.

Толық

Қарап көріңіз