Өлең, жыр, ақындар

Бұлдырап қалған балалық шақтың елесі

  • 31.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1961
Бұлдырап қалған балалық шақтың елесі,
Түсіме неге көп кіріп кеттің сен осы?!
Түн ұйқым менің бөлінген кейбір кездерде
Төтеннен келіп, боласың маған төреші.
Төреші болып басымнан өткен жылдардың,
Жасаған өзім, жасырған жұрттан сырлардың,
Шиелеп өзім, шеше алмай жүрген шырмаудың
Бағасын беріп, байыбын айтпай ұрландың.
Дейсің сен маған: «Ақкөңіл бала-ау, бейкүнәм,
Жасытқан сені жасаған сенің қай күнәң?..
Кінәң көп сенің, күнәң жоқ сенің бірақ та,
Басыңды шайқап кетесің жоқ боп бейкүмән».
Білемін, білем, төреші менің елесім,
Бәріне де айғақ күнәлі менің емесім.
Жүрегімді мен алдағым келмей, сондықтан
Жүрек пен мидың келемін көріп егесін.
Өзіңнен қалған өзгермей қалған мінезі,
Жүректің бірақ сүре алар ма өмір бір өзі,
Миға ырық берсем, болмыстың бәрін билеп ап,
Болғысы келер ұлық та өзі, ұлы өзі.
Кешір сен мені, кешір сен мені, тәтті елес,
Күнәм да болса, кінәм да болса, текке емес.
Жүрек пен мидың ынтымағы үшін күресте
Жүрегі барлар жеңісім менің жоқ демес.
Біреуі, міне, үлкені және өзіңсің,
Аян кеп берген аяулы менің кезімсің.
Адалдық болса жүрек пен мидың жемісі,
Балалық шақтың тәтті елесіндей сезілсін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғашықтық – азап, азабы ғажап бірақ та

  • 0
  • 2

Ғашықтық – азап, азабы ғажап бірақ та,
Дертінде тозақ, деміндегісі жұмақ па?!
Шын ғашық болсаң біріңді-бірің жылатпа,
Жылаттың екен, жыласын ғашық, жұбатпа!

Толық

Нөсерлеп өтті жаңбыр

  • 0
  • 0

Нөсерлеп өтті жаңбыр,
Аспанды күркіретті.
Көкжиек ала шабыр,
Астарын жыртып өтті.

Толық

Беу, бозторғай!

  • 0
  • 0

Беу, бозторғай!
Шырқайсың баяғыдай,
Көмейіңнің көріпкел ояуын-ай!
Көк көдеге байланған кіндігіңнен

Толық

Қарап көріңіз