Өлең, жыр, ақындар

Мүктегі жазу

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 247
Кіріп алғасын кетер ме,
Құла таңдағы дүр арман?!
Маңғазданасың бекерге,
Пәниге бұл-жалған.
Күркіреп кеше келгенің,
Ұстатпай кеткен бір аттай.
Бір күншілік-күлгенің,
Найзағай!
Қайырылып артқа қаратпай,
(Бір шөкім бұлыт уыстай,)
Қайзамай!
Шаба салған қылыштай.
Өзі - елес,
Күлкісі дара.
Бақытты бопып өту емес,
Бақыт - күту ғана.
Бақыт сұрап жалғыздан, бақытын тосып әр күннің,
Тәнің мен жаның болдырып...
Пенделік жолға барғызған, бақытына жалтақтап әркімнің,
Бәрін қосқанда сол қызық.
Ұйқасын іздеп көктемнің,
Бұл күнге жеттік бақсыз да!..
Еске алса ертең өткен күн,
Бармыз ба, бәлкім, жоқпыз ба?!.
Пәнидің болса да бекері,
Жүресің жеткенше шамаң.
Содан...
Соң олар мүк басқан қабірге кідіріп өтеді,
Жатыр деп, осында “бақытты” Адам!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көзқарас

  • 0
  • 0

Жұмақтың барын қайтесің...
Айтарын айтқасын, дау керек?!
Сұрақ өлімнің келетінін айтасың,
Жан алатын жаналғыштай әурелеп.

Толық

Қайтып келмейтін нүкте

  • 0
  • 0

Хім...
Тілектер, аппақ кебінмен,
Іштегі топыраққа көмілген,
Жүрек те шаршаған шығар...

Толық

Түн. Шықтың келуі

  • 0
  • 0

Шартарап теңіз шамалы,
Зер шашақ тегіс жан-жағы.
Қанаты түннің талады,
Басады шықтың салмағы.

Толық

Қарап көріңіз