Өлең, жыр, ақындар

Мүктегі жазу

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 255
Кіріп алғасын кетер ме,
Құла таңдағы дүр арман?!
Маңғазданасың бекерге,
Пәниге бұл-жалған.
Күркіреп кеше келгенің,
Ұстатпай кеткен бір аттай.
Бір күншілік-күлгенің,
Найзағай!
Қайырылып артқа қаратпай,
(Бір шөкім бұлыт уыстай,)
Қайзамай!
Шаба салған қылыштай.
Өзі - елес,
Күлкісі дара.
Бақытты бопып өту емес,
Бақыт - күту ғана.
Бақыт сұрап жалғыздан, бақытын тосып әр күннің,
Тәнің мен жаның болдырып...
Пенделік жолға барғызған, бақытына жалтақтап әркімнің,
Бәрін қосқанда сол қызық.
Ұйқасын іздеп көктемнің,
Бұл күнге жеттік бақсыз да!..
Еске алса ертең өткен күн,
Бармыз ба, бәлкім, жоқпыз ба?!.
Пәнидің болса да бекері,
Жүресің жеткенше шамаң.
Содан...
Соң олар мүк басқан қабірге кідіріп өтеді,
Жатыр деп, осында “бақытты” Адам!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шықтың тамуы

  • 0
  • 0

Қараша үй.
Жалған-дүр...
Ай - заманның өрнегі.
«Күн – көсемнің» ордені,

Толық

Түнгі шық

  • 0
  • 0

Оралсаң... шықтай іздеп бар,
Аңсаған жанның орамы.
Елестеп көзге түнгі оттар...
Қиялдан шығып брады.

Толық

Жұлдызды биікте

  • 0
  • 0

Биікте тұру ұнаған...
Төменнен көп қорқынышы.
Әрбір жұлдыз... бір адам...
Аққан кезі - тоқтаған дем, тынысы.

Толық

Қарап көріңіз