Өлең, жыр, ақындар

Кіндік қан

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 790
Шыр етіп түсіп шарана
Шашалып барып жұтты ауа.
Түскендей сынап бағана
Сылқ ете түсті жүкті ана.
Тоғыз ай, тоғыз күн күткен
Бір-ақ дем екен бар медет,
Жанарға сонда нұр біткен
Әлдебір ғажап әл демеп.
Шашалып сәби, жұтты ауа
Басталғандай енді еркі.
Қуанды көптен күпті ана
Жылағанына перзенті.
Қуанды әке аптығып,
Албыртып жатты ана да.
Қамданып тойға жатты жұрт,
Қамсызы – құйттай шарана.
Кіндікті кесіп, ал, міне,
Көтеріп алды басқа ана.
Бәрі де бір сәт...Мәңгіге
Тамғаны кіндік қан ғана.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Себеп

  • 0
  • 0

Ашхабадта жерді сілкіп зардап жұт,
Қас-қағымда қалды сол жыл зарлап жұрт.
Көрші үйлерге тұтас келген апаттан
Тұтам өмір қалғанына таң қалдық.

Толық

Не қорқыныш?

  • 0
  • 0

Көлеңкеңнен қорқасың құр бекерге,
Адам деген бірде адам, бірде пенде.
Бірде тұрып жүрмей ме, бір сүрініп,
Бір қатерден кездесіп бір қатерге.

Толық

Бақыт

  • 0
  • 0

Қарағым деймін, қайда әлгі бақыт, қайда арман
Басымызға біздің бала жылдарда айналған?..
Бұлдырап ұшып буалдыр кеште кетті ме
Қолға ілікпейтін суыртпақ сәуле сайлардан?..

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар