Өлең, жыр, ақындар

Кіндік қан

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 889
Шыр етіп түсіп шарана
Шашалып барып жұтты ауа.
Түскендей сынап бағана
Сылқ ете түсті жүкті ана.
Тоғыз ай, тоғыз күн күткен
Бір-ақ дем екен бар медет,
Жанарға сонда нұр біткен
Әлдебір ғажап әл демеп.
Шашалып сәби, жұтты ауа
Басталғандай енді еркі.
Қуанды көптен күпті ана
Жылағанына перзенті.
Қуанды әке аптығып,
Албыртып жатты ана да.
Қамданып тойға жатты жұрт,
Қамсызы – құйттай шарана.
Кіндікті кесіп, ал, міне,
Көтеріп алды басқа ана.
Бәрі де бір сәт...Мәңгіге
Тамғаны кіндік қан ғана.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күлдім, ойнадым кезінде

  • 0
  • 0

Күлдім, ойнадым кезінде,
Бір күн ойладым: «Сезімге
Кеудем жүргенде күмбірлеп
Құл боп кетпейін, құрғыр», – деп.

Толық

Махаббат бір дерт емес пе еді, қарағым

  • 0
  • 0

Махаббат бір дерт емес пе еді, қарағым?!
Өрті емес пе еді назырқану менен наланың?!
Енді ушықса емі болмас бұл ауру,
Аузын тырнап ала көрме жараның...

Толық

Мен – жастық, мен – жиырма бес, менің күнім

  • 0
  • 0

Мен – жастық, мен – жиырма бес, менің күнім
Құрлықтар құдіреті боп көрін бүгін.
Құлпыртқан туған елді қызуымның
Уақыт, сен берерсің көрімдігін.

Толық

Қарап көріңіз