Өлең, жыр, ақындар

Кіндік қан

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 870
Шыр етіп түсіп шарана
Шашалып барып жұтты ауа.
Түскендей сынап бағана
Сылқ ете түсті жүкті ана.
Тоғыз ай, тоғыз күн күткен
Бір-ақ дем екен бар медет,
Жанарға сонда нұр біткен
Әлдебір ғажап әл демеп.
Шашалып сәби, жұтты ауа
Басталғандай енді еркі.
Қуанды көптен күпті ана
Жылағанына перзенті.
Қуанды әке аптығып,
Албыртып жатты ана да.
Қамданып тойға жатты жұрт,
Қамсызы – құйттай шарана.
Кіндікті кесіп, ал, міне,
Көтеріп алды басқа ана.
Бәрі де бір сәт...Мәңгіге
Тамғаны кіндік қан ғана.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әкені сағынамын

  • 0
  • 0

Әкем дүние салды...
Артында бір шаңырақ – бір үй қалды.
«Сырқатым бар» деуші еді сыпайылап,
Көзін жұмбай, тіріде кім иланды?..

Толық

Бар еді бізде махаббат

  • 0
  • 0

Махаббат бізде бар емес пе еді дәл кеше,
Махаббат бізде бал емес пе еді дәл кеше?
Құлдырап қашқан құлын еді ғой махаббат,
Алпыс екі тамыр, жұлын еді ғой махаббат.

Толық

Он бестен он алтыға жеткен кезім

  • 0
  • 0

Он бестен он алтыға жеткен кезім,
Өндірдей өлкем де өзім, көктем де өзім.
Жүйткіген жүйрік сезім – өкпек желім,
Масаты мақпал майса, көк пен жерім!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар