Өлең, жыр, ақындар

Ақ селеу

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1459
(Ілияс Есенберлинге)
Әкем бе менің –
Қырық жыл қой баққан қазақ,
Құрық тимеген құр жылқы ойнатқан қазақ.
Серілеу ме еді, сал ма еді, салқылау ма еді,
Айыра алмаймын әйтеуір ғажаптан-ғажап!
Ғажаптан-ғажап сыйлайтын селеуін қырдың,
Ғажаптан-ғажап келетін себебін білгім.
Кейитін кейде «Кебіннің керегі жоқ» деп,
«Ақ селеуімді оранып өлемін бір күн».
Мен кейін білдім.
Даланың ойланғанында,
Селеуді ол неге аймалап айналғанын да.
Адамның шашы сияқты ағарып кеткен
Қажығанын да, қайғырып, қайралғанын да.
Сүйемін, селеу –
Шаштары ойланған бастың,
Ойланған бастар ағарса, қайран қалмаспын.
Сол селеулердің түбірінен тірілер кейін
Жауқазын гүлдер – жарықтық, жайраңдап жас күн!
...Қадау да қадау қайда да асылдар деген,
Жатпайтын қаптың түбінде жасырғанменен.
Ақ селеу шашты ағалар селдіреп қапты-ау,
Ойлары бірге мұхиттай Мұхтарларменен,
Қайнары бірге кешегі Қасымдарменен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көзімді ашып қараймын кейде өмірге

  • 0
  • 0

Көзімді ашып қараймын кейде өмірге,
Басымда бар жұрттағы ой менде де.
Басымда бар жұрттағы ахуал,
Артық-тыртық тұсым бар кейбір жерде.

Толық

Екі қаз

  • 0
  • 0

Көліме былтыр ерте қонып ең, екі қаз,
Көлімнің бетін күлімсіреткен екі қаз,
Кешіктіңдер ғой, сыңайы салқын аспанның,
Жылым сулардың болғаныменен беті жаз.

Толық

Бұлттар жел қуған жөңкіліп кетті алыс

  • 0
  • 0

Бұлттар жел қуған жөңкіліп кетті алыс,
Енді болмайды тоқырап, тоқталыс.
Анау ақ бұлттар – тулап түсетін найзағай
Немесе ашудан атылған ақ барыс.

Толық

Қарап көріңіз