Өлең, жыр, ақындар

Аяз шытынап, ақ қырау дірілдеген

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1485
Аяз шытынап, ақ қырау дірілдеген,
Ай сәулесі шаңытып білінбеген.
Арқаның айлы жарық түнінде мен
Ат шанаға мініп ап жол шығушы ем,
Жүректегі алысып дүбірменен.
Сықыр-сықыр сары аяз сықырлайтын,
Ай сәулесі сіңбейтін, жұтылмайтын.
Сылаң қағып, сынап ап сылқылдайтын,
Қарымынан тұяқтың құтылмайтын.
Көсем жорға делбені қақтырмай-ақ,
Делебені сезгенде қылпылдайтын.
Сан мың жұлдыз сәулесі таматұғын,
Дала – мұхит тұтасып жанатұғын.
Пердесіндей періште қанатының
Қабағыма ақ қырау қонатұғын...
Аңыздарда айтатын «қадыр түні»,
«Қадыр түні» осы түн болатұғын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Төлеутайдың төрт қызы

  • 0
  • 0

Соғыс бітіп, солдат келіп жатқан кез,
Ел мейрамға, ен мейрамға батқан кез.
Бізге көрші Төлеутайдың төрт қызы
Бойжеткен кез шеттерінен боп кербез.

Толық

Шешемнің бір хаты

  • 0
  • 0

...Сен кеткен соң кешкісін суға бардым,
Сол шау өзен жататын қырда қалғып.
– Суға неге келдің, – деп тулап алды,
Су қараңғы топас бір толқын келіп,

Толық

Топырақ

  • 0
  • 0

...Туған жер, саған тағы да, міне, оралдым,
Қайтқан бір қаздай қоңыр төбеме қонармын.
Қоңыр төбеме қоңылтақсып бір қарармын,
Қабірін көріп былтырғы қайтқан ағамның.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар