Өлең, жыр, ақындар

Жүсіпбек Аймауытов

  • 09.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2638
Сегіз қырлы бір сырлы дарын едің,
Қадірлеген ардақтап қалың елің.
Ұрпақ үшін кеудеңді отқа малып,
Жырларыңмен халқыңа жалын бердің.
Жарқ еттің де жауыңа от шашқандай,
Елдің сырын ішіңе бүгіп қалмай.
Ұран салып шақырдың талқандауға,
Бодандықтың бұғауын қанат талмай.
Тонау үшін елімді айла құрған,
Жау да сенің сескеніп айбарыңнан.
Тау құлатар қуатты ағысыңа,
Табылар ма бөгет- деп, қайран қалған.
Жанықты олар іздеумен бар амалын,
Қамау үшін дайындап тас қамалын.
Көнбесіңді оған да білгеннен соң,
Атып тынды өзіңді ақсұңқарым.
Намысыңның таптатпай ірге тасын,
Сен ақтадың бабалар ақ батасын.
Тастап кеттім сендерге аманат - деп,
Күнде маған көгімнен тіл қатасың!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Азаттық жаршысы

  • 0
  • 0

Менің елім босана алмай құрсаудан,
Дем жұтқанда құлдық соры у шаңнан.
Әшкерелеп зұлымдығын патшаның,
Өзің едің жан дауыспен жар салған.

Толық

Мәңгілік рух – Махамбет

  • 0
  • 0

Айдың ізін ай басар,
Аттың ізін тай басар.
Халық айна шындықпен
Ғасырларға жалғасар.

Толық

Шерліқұл әулие үні

  • 0
  • 0

Кел, кел балам, Желтау осы жел ескен,
Көк аспанға қолын созып тілдескен.
Осы жерде мешіт салып ұрпаққа,
Білім нәрін құйдым тыным көрместен.

Толық

Қарап көріңіз