Өлең, жыр, ақындар

Жүсіпбек Аймауытов

  • 09.06.2019
  • 0
  • 0
  • 2481
Сегіз қырлы бір сырлы дарын едің,
Қадірлеген ардақтап қалың елің.
Ұрпақ үшін кеудеңді отқа малып,
Жырларыңмен халқыңа жалын бердің.
Жарқ еттің де жауыңа от шашқандай,
Елдің сырын ішіңе бүгіп қалмай.
Ұран салып шақырдың талқандауға,
Бодандықтың бұғауын қанат талмай.
Тонау үшін елімді айла құрған,
Жау да сенің сескеніп айбарыңнан.
Тау құлатар қуатты ағысыңа,
Табылар ма бөгет- деп, қайран қалған.
Жанықты олар іздеумен бар амалын,
Қамау үшін дайындап тас қамалын.
Көнбесіңді оған да білгеннен соң,
Атып тынды өзіңді ақсұңқарым.
Намысыңның таптатпай ірге тасын,
Сен ақтадың бабалар ақ батасын.
Тастап кеттім сендерге аманат - деп,
Күнде маған көгімнен тіл қатасың!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Хатынь қасіреті

  • 0
  • 0

Түрлері жендеттердің қандай сұсты,
Селоға бей – жай жатқан қаптай түсті
Тірілей тұрғындарын өртеу үшін,
Сарайға итермелеп арпалысты.

Толық

Аққу ақын

  • 0
  • 0

Тәңір өзі адамзатқа сый еткен,
Жаралғаны болмаса ет сүйектен.
Аққуы еді, киесі еді Алаштың,
Сұлулықпен кең әлемге жыр төккен.

Толық

Бабалар салған жолменен

  • 0
  • 0

Уа, муза, ақындардың қыз бөбегі,
Cұлулық адамзаттан іздегені.
Жасынан жүрегі пәк өнер сүйген,
Талабы таудай ұлға ақ тілегі,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер