Өлең, жыр, ақындар

Қарағым, кешір, кешірші, қалқам, ағаңды

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1490
Қарағым, кешір, кешірші, қалқам, ағаңды,
Уақыт құрғыр есейтеді екен адамды.
Әйтпесе сені танымай қалам деп пе едім,
Шолпан жұлдызды танымағандай таң алды.
Қарындас, кешір!
Қарағым, кешір, кеше гөр,
Көзіме бұлай түспегенің ғой кешелер.
Түспегенсің ғой, піспегенсің ғой ол кезде.
Қапылсың қандай, табиғат шебер, о, шебер!
Қарындас, кешір!
Кешір де дейтін жоқ күнәм,
Жүрегімді оттай жандырып өттің, жоқ күмән.
Есімнен танып жай оғындай бір соққыдан
Теңселіп тұрмын...
Көзімнің алды көк тұман.
Көз алдымдағы көк тұманым да ашылар,
Көңілімдегі көп алаңым да басылар.
Есіңнен тану, есіңде қалу, еске алу –
Өмірдің, қалқам, қызығы деген осылар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таң

  • 0
  • 0

Бозала таңда бозторғай әлі шыр етпей,
Тып-тыныш дала тұмшанып шыққа сүмектей,
Жылыстап алып, жарығы налып жұлдыздың
Қалтырайды кеп баяу бір соққан жүректей.

Толық

Кешеу күзде

  • 0
  • 0

Тағы да, міне, кешеу күз,
Тағы да тұман, боз қырау.
Қабағы қату, мешел құз,
Оңдың-ау, орман, тоздың-ау.

Толық

Махаббат бір дерт емес пе еді, қарағым

  • 0
  • 0

Махаббат бір дерт емес пе еді, қарағым?!
Өрті емес пе еді назырқану менен наланың?!
Енді ушықса емі болмас бұл ауру,
Аузын тырнап ала көрме жараның...

Толық

Қарап көріңіз