Өлең, жыр, ақындар

Құм ішінде жалғыз қыстау – бір ауыл

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1029
Құм ішінде жалғыз қыстау – бір ауыл,
Бір ауылда бұйыққаның тым ауыр.
Сондай сәтте жалғыздық бір қинайды
Жалқы қалған адамдай-ақ туа бір.
Желкем соғып жел ызыңы естілмей,
Мал келмейді маңайға күн кешкірмей.
Құлан таза жүйткімейді бір сезім
Құмға омалып құлап қалған өскіндей.
Бұл тылсымға шыдар деуші ем, тас құрғыр,
Бордай тозып болыпты ол да босқа үңгір.
Құйқа тамыр шымырлатып, мұздатып,
Сай-сүйекті сырқыратып, сыздатып,
Ең болмаса, ұлыса екен қасқыр бір.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұхтар мен Күләш

  • 0
  • 0

– «Сандуғашыңды» сайратшы, Күләш,
Сал болып кеттік, – дейді екен Мұхаң.
– Отымызды бір ойнатшы, Күләш,
Шал болып кеттік, – дейді екен Мұхаң.

Толық

Ауа

  • 0
  • 0

Есіңде бар ма ел қонған мезгіл жайлауға?
Көде мен көкпек көз жауын алып сайларда,
Табаның жерге тұра алмаушы еді тайғанап
Сәскенің сәруар сәулесі қырды шайғанда.

Толық

Жалбыз туралы жыр

  • 0
  • 0

Екеуміз сол көктемді сағынармыз,
Сағыныш – сары бояу, қанығармыз.
Сарыөзек сайға шығып, қайда құрып
Кетті екен, қаймағы іріп сары жалбыз?

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер