Өлең, жыр, ақындар

Құм ішінде жалғыз қыстау – бір ауыл

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 914
Құм ішінде жалғыз қыстау – бір ауыл,
Бір ауылда бұйыққаның тым ауыр.
Сондай сәтте жалғыздық бір қинайды
Жалқы қалған адамдай-ақ туа бір.
Желкем соғып жел ызыңы естілмей,
Мал келмейді маңайға күн кешкірмей.
Құлан таза жүйткімейді бір сезім
Құмға омалып құлап қалған өскіндей.
Бұл тылсымға шыдар деуші ем, тас құрғыр,
Бордай тозып болыпты ол да босқа үңгір.
Құйқа тамыр шымырлатып, мұздатып,
Сай-сүйекті сырқыратып, сыздатып,
Ең болмаса, ұлыса екен қасқыр бір.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мойындау мен мойындату

  • 0
  • 0

Сүймейсің мені,
Айтпаймын саған бұл сырды...
Айтатын болсам егерде,
Асқар шың болсам шөгем де,

Толық

Бұлттар жел қуған жөңкіліп кетті алыс

  • 0
  • 0

Бұлттар жел қуған жөңкіліп кетті алыс,
Енді болмайды тоқырап, тоқталыс.
Анау ақ бұлттар – тулап түсетін найзағай
Немесе ашудан атылған ақ барыс.

Толық

Қарағым, кешір, кешірші, қалқам, ағаңды

  • 0
  • 0

Қарағым, кешір, кешірші, қалқам, ағаңды,
Уақыт құрғыр есейтеді екен адамды.
Әйтпесе сені танымай қалам деп пе едім,
Шолпан жұлдызды танымағандай таң алды.

Толық

Қарап көріңіз