Өлең, жыр, ақындар

Құм ішінде жалғыз қыстау – бір ауыл

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 725
Құм ішінде жалғыз қыстау – бір ауыл,
Бір ауылда бұйыққаның тым ауыр.
Сондай сәтте жалғыздық бір қинайды
Жалқы қалған адамдай-ақ туа бір.
Желкем соғып жел ызыңы естілмей,
Мал келмейді маңайға күн кешкірмей.
Құлан таза жүйткімейді бір сезім
Құмға омалып құлап қалған өскіндей.
Бұл тылсымға шыдар деуші ем, тас құрғыр,
Бордай тозып болыпты ол да босқа үңгір.
Құйқа тамыр шымырлатып, мұздатып,
Сай-сүйекті сырқыратып, сыздатып,
Ең болмаса, ұлыса екен қасқыр бір.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сені ме сені, сені ме сені

  • 0
  • 0

Сені ме сені, сені ме сені,
Сенбеймін саған, сұм жалған.
Бір күні мені жалғыз тамшыдай
Жылт еткізесің жылғаңнан.

Толық

Он жыл ғой

  • 0
  • 0

«Япыр-ай, содан бері он жыл уақыт»
Дедім де, демім шықпай қалдым қатып.
Ғұмырдың кештім екен қанша жолын,
Арбасын тіршіліктің салдырлатып.

Толық

Тағдырдың басқа салғанын

  • 0
  • 0

Тағдырдың басқа салғанын
Тауқымет деуге бола ма?!
Қаптаған қауым жан-жағың,
Жалқы жоқ деуге бола ма?!

Толық

Қарап көріңіз