Өлең, жыр, ақындар

Құм ішінде жалғыз қыстау – бір ауыл

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 955
Құм ішінде жалғыз қыстау – бір ауыл,
Бір ауылда бұйыққаның тым ауыр.
Сондай сәтте жалғыздық бір қинайды
Жалқы қалған адамдай-ақ туа бір.
Желкем соғып жел ызыңы естілмей,
Мал келмейді маңайға күн кешкірмей.
Құлан таза жүйткімейді бір сезім
Құмға омалып құлап қалған өскіндей.
Бұл тылсымға шыдар деуші ем, тас құрғыр,
Бордай тозып болыпты ол да босқа үңгір.
Құйқа тамыр шымырлатып, мұздатып,
Сай-сүйекті сырқыратып, сыздатып,
Ең болмаса, ұлыса екен қасқыр бір.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Темірқазық

  • 0
  • 0

Өле-өлгенше тигенше жерге басым,
Менің темірқазығым сен боласың.
Бағдарымның бір сәтке бұлжысаң-ақ,
Тайып мен де кетемін, таң қаласың...

Толық

Абай ескерткішіне

  • 0
  • 0

Ой мұңын емген, қайғыны жеңген қайырымсыз,
Кейпіңіз адам, адамға бірақ айбынсыз.
Ақындық деген адамдар үшін жаралған,
Жаралғаннан соң ақиқат үшін айнусыз.

Толық

Жара

  • 0
  • 0

Көршімізде тұрды бір тарлан солдат,
Иығына сұм соғыс салған салмақ.
Дәм бұйырып әйтеуір туған жерге
Тірі оралған жарты әлем, жалған шарлап.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер