Өлең, жыр, ақындар

Ақ төбетке әр мезгіл ас құй, апа

  • 27.08.2020
  • 0
  • 0
  • 813
Ақ төбетке әр мезгіл ас құй, апа,
Аңға салдық, қалды ма қасқыр ілмей?
Арлан төбет көкжалға тік қияда
Аңдап тұрып қадалған тас бүйідей.
Ауыз салған жерінде ақ мойнағым
Тапжылмастан кірпігін қақпай қалып,
Қанталаған көздері шоқтай жанып,
Қапталына қара күш боп байланып
Қасқыр алған...
Құмайдан қалған тұяқ,
Өтіп кеткен күндері – жалған қиял.
Қартайды ғой ғұмырға болмай құса,
Келте өмірге көңілі толмайды сәл.
Жанар алды тартқан соң көмескілеу,
Жон ескілеу, баяғы жол ескілеу.
Маңқ етпейтін маубасар маңғаз төбет
Қасқар алды дегенге сенбес біреу.
Сенбес біреу...
Сенгендер тамсанар да,
Кәрі төбет қозғалар қансонарда.
Енді қасқыр алмайды ол...
Жолдан қайтсам,
Шықса болды алдымнан арсалаңдап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Киіз үй

  • 0
  • 1

Күздің бір салқын кешінде
Лыпасыз дала қалтырап.
Беті ауған жаққа бесінде
Безеді қаңбақ тамтырап.

Толық

Адамның бар ғой іштегі ала-құласы

  • 0
  • 0

Адамның бар ғой іштегі ала-құласы,
Санаға тиген өмір – сабақтың кінәсы.
Әйтпесе сәби арамдық ойлап тумайды,
Таза ғой адам табиғатында туасы.

Толық

Туыпты жаңа Ай қырынан

  • 0
  • 0

Туыпты жаңа Ай қырынан
Сынған бір семсер шетіндей.
Шаңытады аспан шытынап,
Осынау көлдің бетіндей.

Толық

Қарап көріңіз