Өлең, жыр, ақындар

Ақ төбетке әр мезгіл ас құй, апа

  • 27.08.2020
  • 0
  • 0
  • 772
Ақ төбетке әр мезгіл ас құй, апа,
Аңға салдық, қалды ма қасқыр ілмей?
Арлан төбет көкжалға тік қияда
Аңдап тұрып қадалған тас бүйідей.
Ауыз салған жерінде ақ мойнағым
Тапжылмастан кірпігін қақпай қалып,
Қанталаған көздері шоқтай жанып,
Қапталына қара күш боп байланып
Қасқыр алған...
Құмайдан қалған тұяқ,
Өтіп кеткен күндері – жалған қиял.
Қартайды ғой ғұмырға болмай құса,
Келте өмірге көңілі толмайды сәл.
Жанар алды тартқан соң көмескілеу,
Жон ескілеу, баяғы жол ескілеу.
Маңқ етпейтін маубасар маңғаз төбет
Қасқар алды дегенге сенбес біреу.
Сенбес біреу...
Сенгендер тамсанар да,
Кәрі төбет қозғалар қансонарда.
Енді қасқыр алмайды ол...
Жолдан қайтсам,
Шықса болды алдымнан арсалаңдап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ерте келген күз айы

  • 0
  • 0

Ерте келген күз айы – тың жыртқан жыл,
Ерте жинап жайлау ел, етек-жеңін.
Салқын бұлттың сезді ме мекер демін,
Сарқопаға айналып, малын жайып,

Толық

Ақ көйлек кидің

  • 0
  • 0

Ақ көйлек кидің,
Көк көйлек кидің,
Ұзынын кидің, қысқарттың
Өзіңе іштей қызығып жүрдім,

Толық

Балалығым жоқ дейтінім

  • 0
  • 0

Мылтық атып, мылтық оқтап көрмедім,
Құс құлатып, гүлді таптап көрмедім.
Зембілдермен жаралыны көтеріп,
Окоптардан қанды соқпақ көрмедім.

Толық

Қарап көріңіз