Өлең, жыр, ақындар

Ақ төбетке әр мезгіл ас құй, апа

  • 27.08.2020
  • 0
  • 0
  • 976
Ақ төбетке әр мезгіл ас құй, апа,
Аңға салдық, қалды ма қасқыр ілмей?
Арлан төбет көкжалға тік қияда
Аңдап тұрып қадалған тас бүйідей.
Ауыз салған жерінде ақ мойнағым
Тапжылмастан кірпігін қақпай қалып,
Қанталаған көздері шоқтай жанып,
Қапталына қара күш боп байланып
Қасқыр алған...
Құмайдан қалған тұяқ,
Өтіп кеткен күндері – жалған қиял.
Қартайды ғой ғұмырға болмай құса,
Келте өмірге көңілі толмайды сәл.
Жанар алды тартқан соң көмескілеу,
Жон ескілеу, баяғы жол ескілеу.
Маңқ етпейтін маубасар маңғаз төбет
Қасқар алды дегенге сенбес біреу.
Сенбес біреу...
Сенгендер тамсанар да,
Кәрі төбет қозғалар қансонарда.
Енді қасқыр алмайды ол...
Жолдан қайтсам,
Шықса болды алдымнан арсалаңдап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақынға сыр

  • 0
  • 0

Жер бетінде бала Жамбыл бар еді,
Жер бетінде жаңа Жамбыл бар еді.
Дана Жамбыл жүзге жете көз жұмды,
Бала Жамбыл он-ақ жасар бала еді.

Толық

Мінез

  • 0
  • 0

Адамның сорлы міні – мінезсіздік,
Сананың солғындығы – мінезсіздік.
Ерлік те, еркелік те – бәрі мінез,
Болмаса тым есерлік, тым ессіздік.

Толық

Ғайыптан тайып

  • 0
  • 0

Екеуің егер ғайыптан тайып жолықсаң,
Ғашық боп қалсаң және де содан қорықсаң.
Кездескің келіп, жүздескің келіп тарықсаң,
Және де соған мүмкіндік болмай зарықсаң.

Толық

Қарап көріңіз