Өлең, жыр, ақындар

Басымды салдың-ау сарсаңға

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1193
Басымды салдың-ау сарсаңға,
Жүрегім айналды шаршауға.
Жүйкем де жұқарып барады
Не істейін, не істейін мен сонда?.
Жанымды жедің-ау жегідей,
Дел-салмын.
Жын соққан перідей.
Алдамай, арбамай билейсің,
Сенікі не құдірет, не дүлей?
Билейсің ырқымды,
Сөйлейсің мың түрлі,
Білесің мен білмес
Сиқырлы бір тілді.
Жап-жаңа өзіңнен шаршаған
Жүрек те, жүйке де
Қайтадан тімтінді,
Өзіңе ұмтылды...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Майлин мен Мырқымбай

  • 0
  • 0

– Әй, құдай-ай, ауылнай-ақ қорлады-ау,
Соған тыю, соған жаза болмады-ау! –
Деп Мырқымбай, қаны қатып демінде
Қалш-қалш етті, жүрегінде жанды алау.

Толық

Жамбыл мен Мұхтар

  • 0
  • 0

Жүз жасаған Жамбылды Мұхаң «ғасырым» депті көзі тірі,
Екі заманға – таразы тәтем, екеуі де оның өз тілі.
Тоқсандағы ақын шалымын көріп:
«Солмайды-ау, – депті, – хас талант»,

Толық

Мінезім

  • 0
  • 0

Өзімді-өзім жеңе алмай жүрген бір кезім,
Жеңе алмауыма себепші – бірден-бір өзім.
Өзімді-өзім кінәлап салыстырамын,
Қабілетім кімнен кем еді, кімнен мінезім?

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер