Өлең, жыр, ақындар

Қара тақыр

  • 04.09.2020
  • 0
  • 0
  • 605
Бір жаңбырдан қақ тұрған қара тақыр,
Лайыңды ылғалға жарата тұр!
Тез кеберсің, шөлдеуге төзген ерсің,
Жаңбыр жауса жарылқап, өзгерерсің.
Бір жаңбырдан қақ тұрған қара тақыр,
Бір жаңбырың келеді, қара да тұр!
Жаңбырың бар шөліңнен қанағаттар,
Жазылады өңіңнен жара-дақтар.
Тұзға піскен балықтың бауырындай
Түзде қалған бір уыс қара мақпал.
Құның төмен қай құмнан, қасиетің кем,
Әлі ісің жоқ әспетпен, әсіре күймен.
Бояуы бар боркемік таңсық маған,
Беу, беу, мақпал, табанға басып жүріп,
Бас иетін бе ем мен саған, бас иетін бе ем?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нөсерлеп өтті жаңбыр

  • 0
  • 0

Нөсерлеп өтті жаңбыр,
Аспанды күркіретті.
Көкжиек ала шабыр,
Астарын жыртып өтті.

Толық

Шындық – жүрек

  • 0
  • 0

Шындық – сұмдық қаталсың да қаттысың,
Шындық – сұмдық ащысың да тәттісің.
Тусың – шындық.
Символсың сен, шарттысың,

Толық

Ұста соққан балғадай

  • 0
  • 0

Тәуекел деп тас жұтады талғамай,
Ас жұтады тас жұтқандай аңдамай.
Тамағынан өткен-кеткен ас болды,
Түйілмеді, бір құдайы болды Абай.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар