Өлең, жыр, ақындар

Қара тақыр

  • 04.09.2020
  • 0
  • 0
  • 771
Бір жаңбырдан қақ тұрған қара тақыр,
Лайыңды ылғалға жарата тұр!
Тез кеберсің, шөлдеуге төзген ерсің,
Жаңбыр жауса жарылқап, өзгерерсің.
Бір жаңбырдан қақ тұрған қара тақыр,
Бір жаңбырың келеді, қара да тұр!
Жаңбырың бар шөліңнен қанағаттар,
Жазылады өңіңнен жара-дақтар.
Тұзға піскен балықтың бауырындай
Түзде қалған бір уыс қара мақпал.
Құның төмен қай құмнан, қасиетің кем,
Әлі ісің жоқ әспетпен, әсіре күймен.
Бояуы бар боркемік таңсық маған,
Беу, беу, мақпал, табанға басып жүріп,
Бас иетін бе ем мен саған, бас иетін бе ем?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кешеу күзде

  • 0
  • 0

Тағы да, міне, кешеу күз,
Тағы да тұман, боз қырау.
Қабағы қату, мешел құз,
Оңдың-ау, орман, тоздың-ау.

Толық

Замандасқа сыр

  • 0
  • 0

Табиғат құдіретінен жаралып тән,
Астынан бір аспанның ауа жұтқан.
Ей, адам, сен досымсың кім де болсаң,
Еңбекпен ертелі-кеш алабұртқан.

Толық

Тепе-теңдік

  • 0
  • 0

Денеме тарап деміммен жұтқан ауасы,
Туған жер, сенен жаралдым білем, шамасы.
Мен ғана емес, туған жер, сенің перзентің
Адамзат барда адамның бүкіл баласы.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар