Өлең, жыр, ақындар

Қара тақыр

  • 04.09.2020
  • 0
  • 0
  • 510
Бір жаңбырдан қақ тұрған қара тақыр,
Лайыңды ылғалға жарата тұр!
Тез кеберсің, шөлдеуге төзген ерсің,
Жаңбыр жауса жарылқап, өзгерерсің.
Бір жаңбырдан қақ тұрған қара тақыр,
Бір жаңбырың келеді, қара да тұр!
Жаңбырың бар шөліңнен қанағаттар,
Жазылады өңіңнен жара-дақтар.
Тұзға піскен балықтың бауырындай
Түзде қалған бір уыс қара мақпал.
Құның төмен қай құмнан, қасиетің кем,
Әлі ісің жоқ әспетпен, әсіре күймен.
Бояуы бар боркемік таңсық маған,
Беу, беу, мақпал, табанға басып жүріп,
Бас иетін бе ем мен саған, бас иетін бе ем?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адалдық пен арбау

  • 0
  • 0

– Махаббат суый ма екен?
– Суыйды екен,
Зардабы да зарығып сүюге тең.
Қайғысы да жүйкеңді жеген құрттай,

Толық

Арқалды

  • 0
  • 0

Арқалды – ар жағы құм, бер жағы қыр,
Жолаушы құм жағында болған ығыр.
Жотаға шыққан бетте айқай салып:
«Арқаның басы ғой деп алдағы бұл».

Толық

Анар

  • 0
  • 0

Бар ма екен сенің есіңде
Балқаймақ күндер шайқаусыз?
Бұлтиып бір зат төсіңде
Булығып өсті байқаусыз.

Толық

Қарап көріңіз