Өлең, жыр, ақындар

Өзімнен өзім қараптан қарап жатқан ем

  • 06.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1055
Өзімнен өзім қараптан қарап жатқан ем,
Біреу кеп мені бауыздап кетті мақтамен.
Күнәдан таза періштемін деп айтпаймын,
Бұл жолы бірақ күпіршіліктен аппақ ем.
Тапа-тал түсте ажалым жетпей мен өлдім,
Нахақтан өлдім, тұяғым серіппей тек өлдім.
Япырау, бірақ ар
аша неге түспейсің?
«Аққа – жақ» деген ақ сөзін ойлап мен елдің,
Бозарып көзім, сазарып жүзім жаттым да,
Әділет жоқ па, әділет жоқ па?.. Жоқ мұнда...
Атаңа нәлет!
Қап, бәлем, онда, – дедім де,
Білмеймін, қайдан?..
Керемет қайран таптым да.
Орнымнан ұшып, оқтаудай болып тұрдым да,
Қан толып көзім түстім де кеттім ырғынға.
Мақтамен емес, қолменен баудай түсіріп,
Білмеймін, бірақ тепкіледім бе, ұрдым ба?..
Барша да борша, арса да арса, арса боп,
Осылай өстіп «төбелес» көрдім қанша көп.
Өлесі болып, соңынан өксіп жыладым,
Енді ме енді, енді бір «ақыл» қонса деп.
Жыланның жатқан сонда да біреу құйрығын
Құйтырқы басып көрмек болады қимылын.
...Дәл мендей біреу табады ойлап түбінде,
Адамға адам тиіспес амал «ғылымын».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Келеді өсіп бір бала

  • 0
  • 0

Алыс та алыс, алыс бір түкпір ауылда,
Қырық-отыз түтін қарға тамырлы қауымда.
Әдеті-салты қазақтың қалпы кәдімгі,
Қысы да, жазы ниеті шаруа қамында.

Толық

Куә қайда?

  • 0
  • 0

Есімде жоқ ең алғаш жылағаным,
Айды әпер деп аспаннан сұрағаным.
Бақыт деген сол шығар – жылағанда
Білмеу шығар жанында куә барын.

Толық

Үркердей ауыл, үкідей шалғын айнала

  • 0
  • 0

Үркердей ауыл, үкідей шалғын айнала...
Үркеді бұлақ, жатады қырат ойлана.
Үрпісі иіп желіге жеткен жылқылар
Солықтап келіп сауырын созса жай ғана.

Толық

Қарап көріңіз