Өлең, жыр, ақындар

Титімдей көңіл

  • 06.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1039
Қайғысыз адам қайда бар,
Қайырымсыз хайуан сол шығар.
Қайғысыз емес айналаң,
Араласпай ма ол мұндар?
Түспейді қайғы аспаннан,
Түсің де емес ол сенің.
Жанарды көрсем жас тамған.
Сол деймін жанның өлшемін.
Сол деймін дағы, солықтап
Сонымен бірге жылаймын.
Аламын жігін анықтап
Адамдар менен «құдайдың».
Ашыса жаның адамға,
Адам боп жылай алсаң ғой.
Қашанда, қайсы заманда
Адамдық бақыт сол, сол ғой.
Сол, сол ғой, сол ғой бір қарау,
Көз жасын нарау бір сығып.
Жаны ашығанын бұлдамау –
Титімдей көңіл тіршілік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алмасу

  • 0
  • 0

Қайғырма, қалқам, беліңді енді бу бекем,
Қазаға қабір қара жер деген қу мекен.
Суытпай қоймас...Қырық күн қара жамылдың,
Сыңсыды дауыс: «Сорлы боп неге туды екем».

Толық

Бақыт деп білем

  • 0
  • 0

Отқа да салам өзімді, суға да салам,
(Адам ба өзін суарып шыңдамаса адам?)
Өз жүрегіммен үрлеймін өз көрігімді,
Өз жүрегіммен Өзіңді бірге жасаған.

Толық

Жел

  • 0
  • 0

Сәскеде соққан желдердің
Кешке де мүмкін тынбауы.
Кешігіп соқса кезінен
Әсте де мүмкін тумауы.

Толық

Қарап көріңіз