Өлең, жыр, ақындар

Титімдей көңіл

  • 06.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1002
Қайғысыз адам қайда бар,
Қайырымсыз хайуан сол шығар.
Қайғысыз емес айналаң,
Араласпай ма ол мұндар?
Түспейді қайғы аспаннан,
Түсің де емес ол сенің.
Жанарды көрсем жас тамған.
Сол деймін жанның өлшемін.
Сол деймін дағы, солықтап
Сонымен бірге жылаймын.
Аламын жігін анықтап
Адамдар менен «құдайдың».
Ашыса жаның адамға,
Адам боп жылай алсаң ғой.
Қашанда, қайсы заманда
Адамдық бақыт сол, сол ғой.
Сол, сол ғой, сол ғой бір қарау,
Көз жасын нарау бір сығып.
Жаны ашығанын бұлдамау –
Титімдей көңіл тіршілік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қырық бірінші жылғы келіншек немесе жазушы Шерхан Мұртазаевқа сыр

  • 0
  • 0

Сол келіншек сенің жеңгең, менің шешем еді ғой,
Сенің барың, менің барым көңіліне сеп еді ғой.
Сен аяушы ең, мен аяушы ем, ол аяйтын біздерді,
Бұл сезімді кеудемізден өмір көсеп еді ғой.

Толық

Япырмай, уақыт деген осы екен ғой

  • 0
  • 0

Япырмай, уақыт деген осы екен ғой,
Балыңа, балаусаңа өш екен ғой.
Балалық – жалғыз бақыт...
Қалған ғұмыр

Толық

Айдан анық

  • 0
  • 0

Ақынның сезіміндей сиқыр бар ма,
Бағынбас цитаттарға, цифрларға.
Күш бар ма, құдірет бар ма ақынға тең
Күмбірлеп кеудесінен күй туғанда?

Толық

Қарап көріңіз