Өлең, жыр, ақындар

Титімдей көңіл

  • 06.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1048
Қайғысыз адам қайда бар,
Қайырымсыз хайуан сол шығар.
Қайғысыз емес айналаң,
Араласпай ма ол мұндар?
Түспейді қайғы аспаннан,
Түсің де емес ол сенің.
Жанарды көрсем жас тамған.
Сол деймін жанның өлшемін.
Сол деймін дағы, солықтап
Сонымен бірге жылаймын.
Аламын жігін анықтап
Адамдар менен «құдайдың».
Ашыса жаның адамға,
Адам боп жылай алсаң ғой.
Қашанда, қайсы заманда
Адамдық бақыт сол, сол ғой.
Сол, сол ғой, сол ғой бір қарау,
Көз жасын нарау бір сығып.
Жаны ашығанын бұлдамау –
Титімдей көңіл тіршілік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нөсерлеп өтті жаңбыр

  • 0
  • 0

Нөсерлеп өтті жаңбыр,
Аспанды күркіретті.
Көкжиек ала шабыр,
Астарын жыртып өтті.

Толық

Түн

  • 0
  • 0

Тас төбеден үркер әлі аумай-ақ,
Самал соқты селқос тұрған тауды аяп.
Сердір шалғын арасына шық ұйып,
Сылбыр құмға жатыр құнын саудалап.

Толық

Мінез

  • 0
  • 0

Адамның сорлы міні – мінезсіздік,
Сананың солғындығы – мінезсіздік.
Ерлік те, еркелік те – бәрі мінез,
Болмаса тым есерлік, тым ессіздік.

Толық

Қарап көріңіз