Өлең, жыр, ақындар

Сұңғыла шалдар бар еді

  • 06.09.2020
  • 0
  • 1
  • 2430
Сұңғыла шалдар бар еді,
Сүмбіле шашы қара еді.
Суырылып шығып сөйлесе,
Көтерген сөздің әруағын.
Аманкелдінің сарбазы,
Әліби батыр сардары.
Таңдайдың майын тамызған,
Термені судай ағызған,
Домбыраларын күйлеген
Шежірелері алуан-ды.
Жыраулар еді шетінен
Намысын жыртқан шаршының.
Арқасы жерге тимеген
Және де көбі палуан-ды.
Өткенге айтып салауат,
Кеткеннен айтып аманат,
Тілейтін еді қанағат.
Аттамаушы еді ала жіп
Ағайындарды алалап.
Тұрып ап таңда сары ала
Шығатан еді далаға.
Қайырлы болсын айтатын
Қатардағы қай үйде
Туса да сәби-шарана.
Сұңғыла шалдар бар еді,
Шетінен бәрі нар еді.
Селдіреп кетті сетінеп,
Селдірегені жаман, ә?...



Пікірлер (1)

Кадет Сұңғыла

Недеген адамдар

Пікір қалдырыңыз

Махаббат жасыны

  • 0
  • 0

Әлде жаз ба еді, әлде күз бе еді,
Әлде сая ма, айдай түз бе еді?
Жалғыз білерім – әйел жынысы,
Әлде келіншек, әлде қыз ба еді?

Толық

Мертіге жаздап, мерт бола жаздап кенеттен

  • 0
  • 0

Мертіге жаздап, мерт бола жаздап кенеттен,
Қаламын аман қалтылдап құйттай себеппен.
Соққанда дауыл солқылдап басын жерге ұрып,
Айрылмай қалған айыр бұтақтай теректен.

Толық

Абай ескерткішіне

  • 0
  • 0

Ой мұңын емген, қайғыны жеңген қайырымсыз,
Кейпіңіз адам, адамға бірақ айбынсыз.
Ақындық деген адамдар үшін жаралған,
Жаралғаннан соң ақиқат үшін айнусыз.

Толық

Қарап көріңіз