Өлең, жыр, ақындар

Шешілмеген жұмбақ

  • 21.08.2019
  • 0
  • 0
  • 2189
Өлең жазу қиындап бара жатыр,
Дала жатыр, жырла деп қала жатыр.
Сезімімнің ішегі шертілмеген,
Сезінгенім түкке аспай қалады ақыр!
(Ж. АМАНОВ. Құрыш қолдар. 41-бет)
Дала жатыр, жырла деп қала жатыр,
Ана жатыр, шырылдап бала жатыр.
Батыр аз да, бұл күнде ақындар көп,
Өлең жазу қиындап бара жатыр.
Қай күніңе жетеді қаламақың? –
Алатының мардымсыз қара бақыр.
Болғанымен ұйқасы,
Шипасы жоқ,
Өлең жазу қиындап бара жатыр.
Сенбейсің бе,
Сын көзбен қара да тұр,
Жазғандарым түкке аспай қалады ақыр.
Шертетінім – сезімсіз сылдыр сөздер,
Өлең шіркін қиындап бара жатыр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Пайдасы мен зияны

  • 0
  • 0

Жекеменшік машинам бар білгенге,
Желдей жүйткіп жүргенде,
Рахат-ау мінген де.
Бірақ, бірақ, ағайындар зиялы,

Толық

Көктем

  • 0
  • 0

Япыр-ай,
Қандай көктем мына көктем?
Нұр болып бар табиғат тұна кеткен.
Бұлбұлдар мың құбылта күйге басып,

Толық

Екі қудың әңгімесі

  • 0
  • 0

– Сырдаңбай,
Айтшы осы бұлданбай.
Сүю деген немене?
Соған адам сене ме?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар