Өлең, жыр, ақындар

Шешілмеген жұмбақ

  • 21.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1997
Өлең жазу қиындап бара жатыр,
Дала жатыр, жырла деп қала жатыр.
Сезімімнің ішегі шертілмеген,
Сезінгенім түкке аспай қалады ақыр!
(Ж. АМАНОВ. Құрыш қолдар. 41-бет)
Дала жатыр, жырла деп қала жатыр,
Ана жатыр, шырылдап бала жатыр.
Батыр аз да, бұл күнде ақындар көп,
Өлең жазу қиындап бара жатыр.
Қай күніңе жетеді қаламақың? –
Алатының мардымсыз қара бақыр.
Болғанымен ұйқасы,
Шипасы жоқ,
Өлең жазу қиындап бара жатыр.
Сенбейсің бе,
Сын көзбен қара да тұр,
Жазғандарым түкке аспай қалады ақыр.
Шертетінім – сезімсіз сылдыр сөздер,
Өлең шіркін қиындап бара жатыр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Екінші өкініш

  • 0
  • 0

Өмір деген қалт етіп,
Жай оғындай жалт етіп,
Өтетіні өкінішті.
Адамдардың осыны

Толық

Алматының жолдары

  • 0
  • 0

Алматының көшелері оқтай-ау,
Аспанымен астасады көк бояу.
Жолдарымен жүре бергің келеді,
Көңіліңде, өміріңде жоқ қаяу.

Толық

Телефон

  • 0
  • 0

Әлі отырмын телефонды күзетіп,
Естілмейді ешбір дыбыс ыз етіп.
Қанша уақыт күткеніме үмітті,
Кеткендей бір көктем мен жаз, күз өтіп.

Толық

Қарап көріңіз