Өлең, жыр, ақындар

Қосаяқ

  • 23.03.2018
  • 0
  • 1
  • 6584
Һей! Қосаяқ!
Шара бас.
Жарғақ құлақ
Жалаңаш.
Атаң аты айуан!
Шөп жеместен
Жедің нан.
Нан жеместен
Іштің қан.
Жейсің қашан
Қансыз нан.
Қашан, қашан
Қашаннан,
Ісі айуан
Түсі адам.
Өз денесін улаған,
Өзін сорған сұр жылан.
Жалмауызсың,
Жауызсың.
Сен тозған,
Сен алжыған
Капиталшыл қу қоғам!
Анау айуан
Арық, аш.
Ол қандай жан,
Өзі кім?
Тас қашаған
Жер қазған
Ол өз балаң
Қу қақпас.
Тірісінде көзінің
Әкесіне көр қазған.
Ол жұмысшы жаншылған.
Һей, қосаяқ!
Адамзат.
Анау ұран
Туға, тарт!
Ту
СССР шаншылған
Ұр!
Әкеңді желкелеп.
Кем!
Әкеңді ертерек!
Жеймін десең қансыз нан!



Пікірлер (1)

Дильназ

Жаксы, маган унады. Биз Косаякты алдык.

Пікір қалдырыңыз

Ынтықтар

  • 1
  • 1

Күн батқан соң қарайып,
Қараңғы перде жабылар;
Құрт - құмырсқа, халайық,
Құс ұшпас, аңдар жалығар.

Толық

Оқу

  • 1
  • 7

Қарайыңқы көңілді аппақ қылған бұл оқу.
Түк білмейтін қамауды тақ - тақ қылған бұл оқу.
«Тұтқасы» деп тұрмыстың мектеп құрған бұл оқу...
Жаратқанның бірлігін сақтап тұрған бұл оқу.

Толық

Көш - жөнекей

  • 0
  • 0

Жалындап шығыс жиек талауратып,
Күн шықты, жаздың таңы баяу атып.
Бозторғай көкке шықты күнді мақтап,
Көмекейі бүлкілдеп, қоңыраулатып.

Толық

Қарап көріңіз