Өлең, жыр, ақындар

Қосаяқ

  • 23.03.2018
  • 0
  • 1
  • 6644
Һей! Қосаяқ!
Шара бас.
Жарғақ құлақ
Жалаңаш.
Атаң аты айуан!
Шөп жеместен
Жедің нан.
Нан жеместен
Іштің қан.
Жейсің қашан
Қансыз нан.
Қашан, қашан
Қашаннан,
Ісі айуан
Түсі адам.
Өз денесін улаған,
Өзін сорған сұр жылан.
Жалмауызсың,
Жауызсың.
Сен тозған,
Сен алжыған
Капиталшыл қу қоғам!
Анау айуан
Арық, аш.
Ол қандай жан,
Өзі кім?
Тас қашаған
Жер қазған
Ол өз балаң
Қу қақпас.
Тірісінде көзінің
Әкесіне көр қазған.
Ол жұмысшы жаншылған.
Һей, қосаяқ!
Адамзат.
Анау ұран
Туға, тарт!
Ту
СССР шаншылған
Ұр!
Әкеңді желкелеп.
Кем!
Әкеңді ертерек!
Жеймін десең қансыз нан!



Пікірлер (1)

Дильназ

Жаксы, маган унады. Биз Косаякты алдык.

Пікір қалдырыңыз

Бүгінгі дала

  • 0
  • 0

Ертеде, ерте, ерте еді,
Ел шапқанның еркі еді,
Хан қаһарлы еді,
Қара матаулы еді.

Толық

Көдек өлеңі

  • 0
  • 0

Жаралып неше түрлі қылым кетті,
Бөлініп өз табына ру кетті.
Жуандар нашарларды нанша жаншып,
Біреудің біреу алдап пұлын жепті.

Толық

Кім екен?

  • 0
  • 0

Бауырым, сәулем Күләнда!
Неліктен солғын ажарың?
Тұтылған айдай тұманда,
Неліктен төмен назарың?

Толық

Қарап көріңіз