Өлең, жыр, ақындар

Қосаяқ

  • 23.03.2018
  • 0
  • 1
  • 6074
Һей! Қосаяқ!
Шара бас.
Жарғақ құлақ
Жалаңаш.
Атаң аты айуан!
Шөп жеместен
Жедің нан.
Нан жеместен
Іштің қан.
Жейсің қашан
Қансыз нан.
Қашан, қашан
Қашаннан,
Ісі айуан
Түсі адам.
Өз денесін улаған,
Өзін сорған сұр жылан.
Жалмауызсың,
Жауызсың.
Сен тозған,
Сен алжыған
Капиталшыл қу қоғам!
Анау айуан
Арық, аш.
Ол қандай жан,
Өзі кім?
Тас қашаған
Жер қазған
Ол өз балаң
Қу қақпас.
Тірісінде көзінің
Әкесіне көр қазған.
Ол жұмысшы жаншылған.
Һей, қосаяқ!
Адамзат.
Анау ұран
Туға, тарт!
Ту
СССР шаншылған
Ұр!
Әкеңді желкелеп.
Кем!
Әкеңді ертерек!
Жеймін десең қансыз нан!



Пікірлер (1)

Дильназ

Жаксы, маган унады. Биз Косаякты алдык.

Пікір қалдырыңыз

Игілік

  • 1
  • 1

Самал жел, шалғын, жапырақ, балаусалы,
Ұшқан құс, жайылған мал, таудағы аңы.
Жапырлап қатар қонған халық пормы,
Ыңыранып жатқан мезгіл жайлаудағы.

Толық

Көші - қон

  • 0
  • 0

Буалдыр бұлт ыдырап,
Сүңгілі су сылдырап,
Сабылған сабыр кепкенде;.
Бөртіп бұта бүрленіп,

Толық

Қазақ қазынасы

  • 0
  • 1

Қазақта қазына мол қазылмаған,
Қағазға қасиеті жазылмаған.
Қарусыз қазынасын қазған бар ма?
Құр қолмен, құр даурықпен бажылдаған.

Толық

Қарап көріңіз