Өлең, жыр, ақындар

Өсімдік аты – Жұматай

  • 19.09.2020
  • 0
  • 0
  • 2363
Сараң да малын алдырған
Сайраған кезде жүрегім.
Шөлде де шөлін қандырған
Жыңғылға тарқан ұл едім.
Озбырлар алса бетімнен,
Жымию болды мұратым.
Ол кезде шырша секілді ем
Көгеріп, көктеп тұратын.
Мойныма оны алайын,
Күнә ма ол ортақ бір маған –
Шыбықтай қыздың талайын
Құлмақша орап, шырмағам.
Бокста көзін ісіріп
Қойғанда достың не түрлі,
Бетіне бастым қысылып,
Атқұлақ қылып бетімді.
Қалмадым қарыз-құрызға,
Қыздырып тойын досымның.
Кезімде шыққан қымызға
Күшәлә болып қосылдым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Екеуміз екі ұдай жолды өттік

  • 0
  • 0

Екеуміз екі ұдай жолды өттік,
Өрлерге жетелеп от кеуде.
Көп жанға дарыған сергектік
О, Ләйлә емге де жоқ менде.

Толық

Айыбым болса кеше жүр

  • 0
  • 0

Айыбым болса кеше жүр
Асқақтау жердің маралы.
Жырладым сені неше жыл
Жындантып неше қаланы?

Толық

Нөсер қылған қой көздің шөкім мұңын

  • 0
  • 0

Нөсер қылған қой көздің шөкім мұңын,
Қозы мінез бір лирик отыр,күнім.
Отыр,күнім,алдымда,мен айтайын
Ақынның шопырлығын.

Толық

Қарап көріңіз