Өлең, жыр, ақындар

Айтқызбай қоймады ғой мұны ұятым

  • 19.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1815
Айтқызбай қоймады ғой мұны ұятым,
Күште жоқ сыр бүгіп қап, жымиятын.
Жаным, сен–ақ кітапсың екі мың жыл
Толғанып тудыра алған Дүние – ақын.
Түрім жоқ мағынаңа сәрі қанар,
Тек сені төбесіне шығарады ар,
Кітапсың, бастан-аяқ жаттай алсам,
Мені де кемеңгер ғып шығара алар.
Көрді өмір кейітіп те сорлатып та,
Қойыным көзден ағар толды ақыққа.
Мен қашан мұқабаңды ашам сенің,
Мен қашан кенелемін сол бақытқа?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алдымнан менің жасыл тау, қызыл таң күлген

  • 0
  • 0

Алдымнан менің жасыл тау, қызыл таң күлген,
Өспірім күнім, тәуелсіз тентек шағымда
Қаратал жақта бетпе-бет келіп қалдым мен,
Биқасап киген бетінде мең бар сағымға.

Толық

Өсімдік аты – Жұматай

  • 0
  • 0

Сараң да малын алдырған
Сайраған кезде жүрегім.
Шөлде де шөлін қандырған
Жыңғылға тарқан ұл едім.

Толық

Қиялым едің қаршадай кезден жастанған

  • 0
  • 0

Қиялым едің қаршадай кезден жастанған,
Көретін болдым өмірден енді түрлі сын.
Сүюден сені жоқ еді менде басқа арман,
Қылыққа сол бір қызығып, күліп жүрмісің?

Толық

Қарап көріңіз