Өлең, жыр, ақындар

Күдікті күңкіл

—Қатын,
Есіттің бе сен?
— Жоқ.
— Тыңда, айтайын мен.
Кеше ауылнайға жолықтым.
— Не дейді?
— Айтқанынан қорықтым.
— Малды алатын болыпты.
— Қойшы әрі!
— Мырза екем де жолықты.
Қайдам, Қойбағардан шошынам.
— Неге?
— Бір сөз шығар осыдан.
Былтыр малды соған бөліп ем...
— Ендеше алды,
Айтқанын талай көріп ем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әупілдек пен күмпілдек

  • 0
  • 0

Жел соқса толқын атқан,
Күн түссе күлім қаққан,
Телегей-теңіз боп жатқан,
Бір көлдің бетінде,

Толық

Көбелек пен тұйғын

  • 0
  • 0

Тұйғын бір күн көрді де,
Көбелекті шырлаған,
Гүл қуалап, шуақтап
Көктем жырын жырлаған.

Толық

Оң тірсекке соғып жүр сол тірсегі

  • 0
  • 0

Күйгенше ішіп арақты өндіршегі,
Зор мәртебе деп жүр ғой ол бір тегі.
Өндіршегін өртетіп, өле ішкеннен,
Бір тиындық бір нәрсе өндірсе еді.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар