Өлең, жыр, ақындар

Еркек

  • 05.10.2020
  • 0
  • 0
  • 2615
Тасырқағанда тас жауған,
Тау болды ұйықтар айлағым.
Қасқырдан анау, қас жаудан
Тартып ап апан жайладым.

Жетіп бір құлан қайырып,
Желкеден алдым жеміт деп.
Тағыдан олжа айырып,
Тарпаңды міңдім көлік деп.

Батырша күліп, түрегеп,
Отырдым жылап ақынша.
Жанымды тостым, міне, деп
Жолбарыс тағдыр атылса.

Суықта суыр асым боп.
Сусынын бастым мұзбенен
Жатыры мұның асыл деп.
Жандастым қабылан қызбенен.

Қасқайып өстім шынымда,
Қара да беріш қайың боп.
Ендігі қалған ғұмырда,
Езілетұғын жайым жоқ.

Ақыры барып жатам бір,
Сен айтпа маған тамұқты.
Тапқан екенсің, а, тағдыр,
Талқыңа көнер ғаріпті!

Кетеді шаһит сорласа,
Несі бар қорқар заты ұлдың, —
Ып-ыстық жасы болмаса,
Ана бір қабылан қатынның...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақи әңгіме

  • 0
  • 0

«Мен кеше «халық жауының» баласы едім,
Бетегеден биік, жусаннан аласа едім.
Өкпелесе, біздейлер өкпелесін,
Сталинге не өкпең бар, аға, сенің.

Толық

2012 жылы қарға жазылған сонет

  • 0
  • 0

Көктем кешiктi
Көңiл жабырқау. Көктайғақ
Көше талдары көкке қол жайған көп бейбақ
Көп керек емес Алматыға да, маған да

Толық

Қаш, қаш бала

  • 0
  • 0

Қаш, қаш бала, қаш бала, қаш, қарағым,
Таста бәрiн.
Бұл пәләден есен-сау құтылудың
Ешкiм әлi тапқан жоқ басқа амалын.

Толық

Қарап көріңіз