Өлең, жыр, ақындар

Көркем гүл көрсе қонақтай

  • 05.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1977
Көркем гүл көрсе қонақтай
Көбелек бекер мәз бопты.
Бөгелек қаққан торы аттай,
Бөгелмей өтіп жаз кетті.
Тағы бір жазға қысқарды,
Талайсыз ғұмыр тарығып.
Тағдыр дейтұғын мыстанды,
Жібіткен бар ма жалынып.
Бақ дейтін құсты қайтарып,
Қондырған бар ма қолына?
Өсер ме гүлдер жайқалып,
Тікенек біткен жолыма.
Қол-аяғымды тең шырмап,
Төбемнен кәрі төніп құз.
Қу мыстан ойнап, мен шындап,
Талай да жерге келіппіз.
Шынымен, тегі өтпей ме,
Қарғысы қайда, қайда ұшты?
«Шаршатсам, кешір» деп кейде,
Аяп та кетем байғұсты.
Өмірзая ұлмын мен де бір,
Төзімі құрыш көктемір.
Өгей шешенің өрмегін
Үзе қашатын жетпегір...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзім шөлдегем жоқ, жүрегім шөлдеді

  • 0
  • 0

Өзім шөлдегем жоқ, жүрегім шөлдеді,
Жүрегім шөлдеді менің анам өлгелі.
Біздің ауыл аспанында бір бұлт бар,
Келген сайын қарсы алады ол мені.

Толық

Несiн қазбаладың

  • 0
  • 0

Несiн қазбаладың,
Өшкем де жоқ, жоқ және маздағаным,
Қателердi жасауға мен жасаған
Бiр кiсiнiң ғұмыры аз, қарағым.

Толық

Жаз не деп еді

  • 0
  • 0

Ол өксіген қарс айырып көкірегін:
«Үйренісіп өзіңе кетіп едім,
Маған қиын болады жалғыз қалу,
Қалшы осында,

Толық

Қарап көріңіз