Өлең, жыр, ақындар

Гүлдерді де өлтіреді у қайғы

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1133
Гүлдерді де өлтіреді у қайғы,
Жапырағы жан тапсырып шулайды...
Бір жақынын жоғалтқандай ... зырқ етіп
Байғұс жүрек көндіге алмай тулайды.
Мен түсіндім гүлдің неден өлгенін,
Суға емес, мейірімге шөлдеді.
Немқұрайлы пейілдерден қураған
«Өлім деген осы болар! Көр!»-деді.
Егізің ем кесілмеген кіндігі,
Көңіліңнің ашпай қойдың түндігін.
Мені де жұрт мұңнан өлді дер ме екен,
Назарыңа шөлдеп өлсем бір күні...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тыныштығын бұзып...

  • 0
  • 0

Тыныштығын бұзып келген түнектің
Танисың сен дыбысынан өкшемнің.
Өкінішті-ақ, лүпілінен жүректің
Жан дүниемді таниды ғой деп сендім.

Толық

Өзімді іздеп, өзіңізге жолықтым

  • 0
  • 0

Өзімді іздеп, өзіңізге жолықтым,
Күнә емес, Күн әлем боп ашылды.
Өлеңімнен тауып алып қорықсын,
Шумағымда шулап өлген ғасырды.

Толық

Иығыңа сүйеп едім басымды...

  • 0
  • 0

Иығыңа сүйеп едім басымды,
Бүлік сезім бұрқ етті де басылды...
Тулаптай-ақ қояйықшы жүректі,
Шулатпай-ақ қояйықшы ғасырды!

Толық

Қарап көріңіз