Өлең, жыр, ақындар

Гүлдерді де өлтіреді у қайғы

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1193
Гүлдерді де өлтіреді у қайғы,
Жапырағы жан тапсырып шулайды...
Бір жақынын жоғалтқандай ... зырқ етіп
Байғұс жүрек көндіге алмай тулайды.
Мен түсіндім гүлдің неден өлгенін,
Суға емес, мейірімге шөлдеді.
Немқұрайлы пейілдерден қураған
«Өлім деген осы болар! Көр!»-деді.
Егізің ем кесілмеген кіндігі,
Көңіліңнің ашпай қойдың түндігін.
Мені де жұрт мұңнан өлді дер ме екен,
Назарыңа шөлдеп өлсем бір күні...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Астанаға ақпан келді

  • 0
  • 0

Астанаға ақпан келді,
Әлеміме сен келдің.
Тоқтата алмай соққан желді,
Сыймай үйге сенделдім.

Толық

Адасқымыз келгені қалай болды?

  • 0
  • 0

Аяз, әлде, өмір ме? Қауып алды...
Ашық тұрған әлемді жауып алдым.
Құлпы салдым жүрекке тарс бекітіп?
Сонда мені сен қалай тауып алдың?

Толық

Сен несіне мені сонша әуре еттің?

  • 0
  • 0

Сен несіне мені сонша әуре еттің?
Әлеміңе мас боп кіріп, сау кеттім...
Сені сүйген мына жүрек жау маған,
Мен өзіме өзім келген нәубетпін.

Толық

Қарап көріңіз