Өлең, жыр, ақындар

Гүлдерді де өлтіреді у қайғы

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1122
Гүлдерді де өлтіреді у қайғы,
Жапырағы жан тапсырып шулайды...
Бір жақынын жоғалтқандай ... зырқ етіп
Байғұс жүрек көндіге алмай тулайды.
Мен түсіндім гүлдің неден өлгенін,
Суға емес, мейірімге шөлдеді.
Немқұрайлы пейілдерден қураған
«Өлім деген осы болар! Көр!»-деді.
Егізің ем кесілмеген кіндігі,
Көңіліңнің ашпай қойдың түндігін.
Мені де жұрт мұңнан өлді дер ме екен,
Назарыңа шөлдеп өлсем бір күні...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сипамақ боп ұмтылдыңыз шашымды

  • 0
  • 0

Сипамақ боп ұмтылдыңыз шашымды,
Әнтек сізге бұрылдым мен таңырқап...
Көктем! Сен де жоғалттың ба басыңды?
Неге жүрсің мөлдір шықта жабырқап?

Толық

Жеңіс пе бұл?

  • 0
  • 0

Жеңіс пе бұл? Жоқ әлде жеңіліс пе?
Сен сүйдіре алмайсың мені күштеп...
Шұғынықтай құлпырып шыға келсем,
Шықпай қалар құмығып демің іштен.

Толық

Есіміңнің әрбір әрпін сүйемін

  • 0
  • 1

Есіміңнің әрбір әрпін сүйемін,
Есігімнен келетіндей Сіз кіріп.
Өзіңіздей құдіретке ие кім?
Аят сынды әлпештеймін үздігіп...

Толық

Қарап көріңіз