Өлең, жыр, ақындар

Мен азаптың аузындағы шылыммын!

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 931
Мен азаптың аузындағы шылыммын!
Сораптайды құшырланып ол мені.
Мен – шығынмын!
Шырын мұңға сатылғам,
Көк түтін боп тұншықтырам бөлмені.
Үнсіздігің сорып жатыр күл қылып!
Мыжғылайсың жүрегімді тұқылдай.
Ал мен сені көтеремін Күн қылып,
Күлсалғышта өмір сүрем ұтылмай.
Жұпарыммен жүйкеңізді емдеймін!
Жұтылудан қорықпаймын жоқ болып.
Мен өлмеймін!
Бұлқынғанда көнбей мұң
Шылымыңда оянамын шоқ болып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоршауы жоқ жүрекке тасқын кірді

  • 0
  • 0

Қоршауы жоқ жүрекке тасқын кірді,
Жотасымен жоқ қылды қашық гүлді...
Аласапыран бұлқыныс өлер еді-ау,
Өлмей қойған сағыныш асқындырды.

Толық

Не істе дейсіз енді сіз?

  • 0
  • 0

Не істе дейсіз? Не істе дейсіз енді сіз?
Халге жеттім адам айтса, сенгісіз!
Сіз жоқ жерде ауа да жоқ!.. не болған?
Қайдан келдім? Қайда барам? Белгісіз...

Толық

Мың жылдан соң өлең жылар солқылдап...

  • 0
  • 0

Бір жерлерде, бір сөнбейтін бардай Күн
Елегзимін... Кім бар мені алдайтын?
Сен қайтер ең халге жетсем бір күні
Сенсіз мүлде өмір сүре алмайтын?

Толық

Қарап көріңіз