Өлең, жыр, ақындар

Мен азаптың аузындағы шылыммын!

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1116
Мен азаптың аузындағы шылыммын!
Сораптайды құшырланып ол мені.
Мен – шығынмын!
Шырын мұңға сатылғам,
Көк түтін боп тұншықтырам бөлмені.
Үнсіздігің сорып жатыр күл қылып!
Мыжғылайсың жүрегімді тұқылдай.
Ал мен сені көтеремін Күн қылып,
Күлсалғышта өмір сүрем ұтылмай.
Жұпарыммен жүйкеңізді емдеймін!
Жұтылудан қорықпаймын жоқ болып.
Мен өлмеймін!
Бұлқынғанда көнбей мұң
Шылымыңда оянамын шоқ болып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Осылай да адам сағынады екен

  • 0
  • 0

Осылай да адам сағынады екен,
Сағынады екен, Тәңірім!
Жылауға себеп табылады екен
Жүрекке жүрмей әмірің.

Толық

Мені сонша Тәңірге жақындатты

  • 0
  • 0

Ақтар дағы жанымды жайып... түсін...
Толқын – тағдыр сынайды қайық күшін.
Ғайып құсым, сипайын маңдайыңнан
Сипайыншы... сен оған

Толық

Талай рет сезімге ерік бергем

  • 0
  • 0

Талай рет сезімге ерік бергем...
Мүмкін, көктем түсінер еріп көрген...
Ант берем де сүймеуге енді ешкімді
Қайта ғашық боламын неліктен мен?

Толық

Қарап көріңіз