Өлең, жыр, ақындар

Тағы қас қарайды

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1507
Тағы қас қарайды... Хош бол, Күн!
Қанатын жаюда қара түн.
Біреумен келеді дос болғым,
Түнгі үште шақырып алатын.
Барлығы бірінші, ұлы ақын,
Құлауға жақын тұр көшкін боп.
Ұйықтатпай қойғанда бұла түн,
Қоңырау шалатын ешкім жоқ.
Есігін ескертпей қаққанда
Түнгі үште шай қойып жылытар.
Дос керек сен күйреп жатқанда
Шашылған жаныңды ұйытар.
Үйде төрт телефон... таң атса,
Лақтырам... неге деп сұрама.
Тек сағат қоңырауы оятса,
Жалғыздық – сол шығар, сірә да...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Керегі жоқ...

  • 0
  • 0

Керегі жоқ жарықтың да, шамның да,
Сен отырсың сол әдептен оза алмай...
Өлең оқып отырмын мен алдыңда,
Жанымды оқып отырсың сен көз алмай.

Толық

Түсінеді...

  • 0
  • 0

Түсінеді... Қайда барар?.. Ол да адам...
Бұндай сезім бұрын менде болмаған...
Көздеріңнен сүйіп алғым келеді
Көктем болып елестейді ол маған!

Толық

Не істедің?

  • 0
  • 0

Жүрегіңнен қандай жарық бөлінді,
Басыбайлы құл болардай сезімге?
Қай сөзіңмен өртеп кеттің өмірді?
Әйтпесе, айтшы, өртенетін кезім бе?

Толық

Қарап көріңіз