Өлең, жыр, ақындар

Ақын едім...

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1143
Ақын едім жүректе жыр түнейтін,
Санаңды да жаңғыртып сілкілейтін.
Әйел деген көктемгі кемпірқосақ,
Әйел деген қырмызы түлкі кейпің.
Бай, бағлан бол,
Баянды бағың асыл,
Қамытың сол, бәрібір бағынасың.
Тақымыңнан серкешің тайған кезде,
Жас күніңді дүние- ай сағынасың.
Жарың болса жақсы ғой, жарасатын.
Қонағың да көп болар, тарасатын.
Көпке өткізген қызмет қайырлы боп,
Ұлым болсын өзіме қарасатын.
Тегім солай,
Жақсыны ерте берем,
Кенже ұл ем, жөнім жоқ еркелеген.
Болмысымнан жуас ем, шынықтырды,
Мына өмірдің жендеті желкелеген,
Еркелік те ұзаған ерте менен.
Жүрегімде жинаған бар иманым.
Өзгенің арбауына иланамын.
Өлеңімді өрнектеп келемін мен,
Ұрпақтарым оқыса,
Сол жиғаным.
Өскен ұл ем,
Теріп өскен қыр гүлін.
Шағынардай емес бүгін, тірлігім.
Бұл ғасырда бақ орнасын қазаққа,
Шайқалмасын береке мен бірлігің!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ырғыздық апаға арнау

  • 0
  • 0

Биді күтіп үйінде,
Бекті көрген.
Ырғызда бір апам бар көпті көрген.
Еңбегі мен білімін шыңдап өскен,

Толық

Қара күзде

  • 0
  • 0

Қара күз, көкте тұман тұншығады.
Белгісіз енді қашан күн шығады.
Қара тал жапырағынан айырылып,
Жел тербеп, бір-біріне ұмсынады.

Толық

Әр күнім

  • 0
  • 0

Әр күнім,
Бағы мәлім, жалғыз маған.
Әр күзім мені жалғыз қалдырмаған.
Қоянның күнін кешіп келемін мен,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар