Өлең, жыр, ақындар

Өзін-өзі өртеген бауырға

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 918
Білгің келсе менен де сұра жайды,
Құдайым сені мұнша сынамайды.
Қарапайым,
Алладан үмітті жан,
Бір басына мол мансап сұрамайды.
Кімдер ол,
Өртке оранып жайды ұқ деген?
Ол әңгүдік,
Уақытша, байлық деген.
Қара нанмен қара су ішсең дағы,
Өмір сүрген жақсы ғой айлықпенен.
Өзіңді өртеп,
Өзіңдіңді өртке орадың,
Сынып қалдың,
Әлсізсің, тоқтамадың.
Әділдікті іздесең мені тыңда,
Тағы өзіңді өртеме, тоқта жаным.
Қарасам, білігің көп, білерің де,
Күшің болса айқасқын білегіңде,
Өз-өзіңді өртемей алыса бер,
Құдайың болса егер, жүрегіңде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шабыт ғұмыр

  • 0
  • 0

Шабыт ғұмыр,
Кетер кейде шарықтап.
Алар кейде, шапалақпен салып қап.
Адам жанын жасытар ол құдірет,

Толық

Әр күнім

  • 0
  • 0

Әр күнім,
Бағы мәлім, жалғыз маған.
Әр күзім мені жалғыз қалдырмаған.
Қоянның күнін кешіп келемін мен,

Толық

Аялдамадағы қыз

  • 0
  • 0

Қарапайым күртешең бар үстіңде.
Капроның аяғыңда, үстің бе?!
Тоңып бара жатқандай боп көріндің,
Аялдама, автобустан түстің де.

Толық

Қарап көріңіз