Өлең, жыр, ақындар

Өзін-өзі өртеген бауырға

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 799
Білгің келсе менен де сұра жайды,
Құдайым сені мұнша сынамайды.
Қарапайым,
Алладан үмітті жан,
Бір басына мол мансап сұрамайды.
Кімдер ол,
Өртке оранып жайды ұқ деген?
Ол әңгүдік,
Уақытша, байлық деген.
Қара нанмен қара су ішсең дағы,
Өмір сүрген жақсы ғой айлықпенен.
Өзіңді өртеп,
Өзіңдіңді өртке орадың,
Сынып қалдың,
Әлсізсің, тоқтамадың.
Әділдікті іздесең мені тыңда,
Тағы өзіңді өртеме, тоқта жаным.
Қарасам, білігің көп, білерің де,
Күшің болса айқасқын білегіңде,
Өз-өзіңді өртемей алыса бер,
Құдайың болса егер, жүрегіңде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әпкеге арнау

  • 0
  • 0

Жайқалсын жаз гүліндей гүлдеріңіз.
Әпкежан тыныш өтсін түндеріңіз.
Мұңайма деп ініңді жұбатушы ең,
Маған да керек сіздің күлгеніңіз.

Толық

Деуші еді әкем!

  • 0
  • 0

Деуші еді әкем, апасының баласы.
Оған да әке, менің де бар таласым.
Сол анадан туып тұрып әкежан,
Қанды балақ бүркіт болдым қарашы.

Толық

Қара көз қарындасқа!

  • 0
  • 0

Ұнайды ақындар да, әнші маған.
Шарықтаған шабытын қамшылаған.
Ақындар бойын тіктеп кетеді екен,
Көз жасын сүртіп алып, тамшылаған.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер