Өлең, жыр, ақындар

Өзін-өзі өртеген бауырға

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 729
Білгің келсе менен де сұра жайды,
Құдайым сені мұнша сынамайды.
Қарапайым,
Алладан үмітті жан,
Бір басына мол мансап сұрамайды.
Кімдер ол,
Өртке оранып жайды ұқ деген?
Ол әңгүдік,
Уақытша, байлық деген.
Қара нанмен қара су ішсең дағы,
Өмір сүрген жақсы ғой айлықпенен.
Өзіңді өртеп,
Өзіңдіңді өртке орадың,
Сынып қалдың,
Әлсізсің, тоқтамадың.
Әділдікті іздесең мені тыңда,
Тағы өзіңді өртеме, тоқта жаным.
Қарасам, білігің көп, білерің де,
Күшің болса айқасқын білегіңде,
Өз-өзіңді өртемей алыса бер,
Құдайың болса егер, жүрегіңде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түсін шырақ! Ұрыссыз үй болмайды

  • 0
  • 0

Түн.
Тыныштық,
Демің қандай тым ыстық.
Неге біздер болмашыға ұрыстық.

Толық

Адамдардың барлығы бұл өмірдің қонағы

  • 0
  • 0

Адамдардың барлығы бұл өмірдің қонағы.
Жаз мезгілі өткенде, әсем гүл де солады.
Жүрегіңе ем қонбай жүрсе оған өкінбе,
Барлық нәрсе Алланың әмірімен болады.

Толық

Анам алтын

  • 0
  • 0

Анам алтын,
Жаратқан асқақ екен.
Көзіме жас келеді жазсам өлең.
Мені тастап кеттің ғой бұл жалғанға,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар