Өлең, жыр, ақындар

Өзін-өзі өртеген бауырға

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 695
Білгің келсе менен де сұра жайды,
Құдайым сені мұнша сынамайды.
Қарапайым,
Алладан үмітті жан,
Бір басына мол мансап сұрамайды.
Кімдер ол,
Өртке оранып жайды ұқ деген?
Ол әңгүдік,
Уақытша, байлық деген.
Қара нанмен қара су ішсең дағы,
Өмір сүрген жақсы ғой айлықпенен.
Өзіңді өртеп,
Өзіңдіңді өртке орадың,
Сынып қалдың,
Әлсізсің, тоқтамадың.
Әділдікті іздесең мені тыңда,
Тағы өзіңді өртеме, тоқта жаным.
Қарасам, білігің көп, білерің де,
Күшің болса айқасқын білегіңде,
Өз-өзіңді өртемей алыса бер,
Құдайың болса егер, жүрегіңде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Билік пен халық

  • 0
  • 0

Әйтеуір бір өкпе-наз барша адамда.
Шынында қу тірліктен шаршаған ба?
Аянышты халдері, нөпір жұртым,
Жетеміз ба деп жатыр, аңсағанға,

Толық

Дем берген, рух беретін шыбын жанға

  • 0
  • 0

Дем берген, рух беретін шыбын жанға,
Мына сөз қазына ғой ұғынғанға.
Намысымның семсерін қайрап алып,
Талай тұрып кеткенмін жығылғанда.

Толық

Жылаған жанды көрсем

  • 0
  • 0

Жылаған жанды көрсем,
Көмектескім келеді.
Жалғанда ит адам көп,
Төбелескім келеді.

Толық

Қарап көріңіз