Өлең, жыр, ақындар

Біз кетеміз, дүние жалған қалады

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 746
Әр адамның әрқалай ғой, таланы.
Сәйгүлік көп тасқа тиген табаны.
Жапалақтай жалпылдаған жандар көп,
Аярлар мен жағымпаздың заманы.
Ақты – ақ демей, ажыратпай қараны.
Мына жұртым қайда кетіп барады.
Мансабың мен билігің де уақытша,
Біз кетеміз,
Дүние жалған қалады.
Мына жұртым қайда кетіп барады.
Мансабың мен билігің де уақытша,
Біз кетеміз,
Дүние жалған қалады.
Көке, Жәке, тайпа, руға бөлініп.
Басшы алдында бет моншағы төгіліп.
Жағымпаздың жалған жырын тыңдайды,
Басшысы да жалған сөзге семіріп.
Жігері жоқ жан өсе алмай жылайды.
Қарғап сілеп айналасын, құдайды.
Нағыз ерлер мойымайды тегінде,
Алла берген сынағына шыдайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзім салған үйіңде орын болса

  • 0
  • 0

Жұрт сұраса айтар ем арманымды.
Бала үшін берер ем бар малымды.
Қанша қатал болсам да мен оларға,
Қатты жақсы көремін балдарымды.

Толық

Сол бақытты тосамын

  • 0
  • 0

Түтетпесе әке-шеше ошағын.
Керегі не, мына жазған бос әнім.
Жарқырайтын күнім келер әлі де,
Сол күндерді,

Толық

Ақындық жұқсын бауырым

  • 0
  • 0

Берсе екен санасына, ақылына,
Ұл тартып кетпесе екен, жатырына.
– Аға – деген даладай атағы бар,
Ағалар бар, сөзі өтпес қатынына.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар