Өлең, жыр, ақындар

Сүйшi күздi

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 847
Неге екенi, қыздары бiздiң өңiр,
Желдi салқын сүймейдi, күздi қоңыр.
Көктеменi жүредi жырға қосып,
Үздiге бiр.

Содан кейiн жүрегi сыздар күздiң,
Мейiрiмге бөленбей мұздар жүз күн.
Жаурағыштау келедi, сондықтан да,
Қыздар бiздiң.

Телiп жатар гүл-қыздар күздi әрнеге,
Теңеулерiн естiсең, мұздар дене.
Күзгi бақтан сонда да шықпайсыңдар,
Қыздар! Неге?

Тыңдашы ару, атырап күйшiмiздi,
Қарашы ару, жапырақ бишiмiздi.
Мендiк мына жүрекпен күзге ғашық,
Сүйшi күздi!..
Күйшi күздi!
Бишi күздi!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алло

  • 0
  • 0

Жаным-ау, жаны нұрдан, тәні гүлден,
Өзіңсіз қалмады өмір мәні мүлдем.
Сағынып, арпалысып сары мұңмен,
Қоңырау соғып тұрған тағы бұл мен!

Толық

Б. Алдиярға

  • 0
  • 0

Өсегінен бұлардың пісті шекем,
Ішкіш екем, беу Аға, ішкіш екем.
Мақтап-сықтап көзіңше, у ұсынып,
Ішкізіп-ап соңыңнан "пыш-пыш" етер.

Толық

Жаңбырлы түн

  • 0
  • 0

Барар жер жоқ, сезбесе екен күйімді ел,
("Өз-өзімді" қуғам кеше үйімнен).
Жаңбырлы түн.
Аспан жатыр шатынап,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер