Өлең, жыр, ақындар

Ақын Ә. Аймақпен қоштасар сәтте

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 961
Көңiлiм елең-алаң.
Неге осы өледi адам?
Тағы бiр жайсаң өттi,
Әбiлда деген ағам.

Әбеке, Әбекем-ай,
Жылуға жаны өте бай,
Қара өлең құлагерi,
Рухани хан әкем-ай.

Қонақ боп келдiң кеттiң,
Сенбеймiн, сендiрмек кiм?
Соңғы рет көргенiмдi,
Дәл кеше мен бiлмеппiн.

Соны ойлап әуремiн көп.
Соңғы рет сау дедiм кеп.
«Думанды болсын деп ең»,
О сонда «дәуренiң» деп.

Күңірене қала жатыр,
Табытта дана жатыр.
Өзiңдi жерлеу үшiн,
Бiр топ жас бара жатыр.

Бiр топ жас ақындарың,
Жаныңа жақындарың,
Табытың - қоныр түстi
Жылатып жатыр бәрiн.

Қош аға, қош болыңыз,
Иманға дос болыңыз.
Сағынсам ендi сiздi,
Жұбатар бес томыңыз.
Жұбатар бес томыңыз.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сергелдең

  • 0
  • 0

Күндерім қаншама өтті,
Өзіңсіз қараңменен.
Сағыныш сарсаң етті,
Жаным-ау, саған деген.

Толық

Оңтүстік көктемі

  • 0
  • 0

Аямай аспан төпелеп жерді,
Жауынын молдап, не керек, берді.
Жасағыр көктем жіберді төсеп,
Қызыл да жасыл текеметтерді.

Толық

Сүйшi күздi

  • 0
  • 0

Неге екенi, қыздары бiздiң өңiр,
Желдi салқын сүймейдi, күздi қоңыр.
Көктеменi жүредi жырға қосып,
Үздiге бiр.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар