Өлең, жыр, ақындар

Ақын Ә. Аймақпен қоштасар сәтте

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1215
Көңiлiм елең-алаң.
Неге осы өледi адам?
Тағы бiр жайсаң өттi,
Әбiлда деген ағам.

Әбеке, Әбекем-ай,
Жылуға жаны өте бай,
Қара өлең құлагерi,
Рухани хан әкем-ай.

Қонақ боп келдiң кеттiң,
Сенбеймiн, сендiрмек кiм?
Соңғы рет көргенiмдi,
Дәл кеше мен бiлмеппiн.

Соны ойлап әуремiн көп.
Соңғы рет сау дедiм кеп.
«Думанды болсын деп ең»,
О сонда «дәуренiң» деп.

Күңірене қала жатыр,
Табытта дана жатыр.
Өзiңдi жерлеу үшiн,
Бiр топ жас бара жатыр.

Бiр топ жас ақындарың,
Жаныңа жақындарың,
Табытың - қоныр түстi
Жылатып жатыр бәрiн.

Қош аға, қош болыңыз,
Иманға дос болыңыз.
Сағынсам ендi сiздi,
Жұбатар бес томыңыз.
Жұбатар бес томыңыз.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өліара

  • 0
  • 0

Қыс келерде, қоштасарда күзбенен,
Жапырақтар құлап бiткен шағында,
Қоштасқаным және менiң сiзбенен,
Көз алдымда, әлi де әлi жадымда.

Толық

Арысым еркем, арысың қайда - оғылан?

  • 0
  • 0

Келді де кетті, жанды да сөнді жұлдыздай,
Құшақтап оны қара жер қойды-ау тұрғызбай.
Қаға алмай еркін қанатын самал жел өксіп,
Аға алмай еркін Арысым жылап жүр қыздай.

Толық

Қараша

  • 0
  • 0

Қараша айы, қара суық,
Қара жел тұр аласұрып.
Қарасырап тірлік көзі,-
Қарауытқан қар асынып.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер