Өлең, жыр, ақындар

Ақын Ә. Аймақпен қоштасар сәтте

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 784
Көңiлiм елең-алаң.
Неге осы өледi адам?
Тағы бiр жайсаң өттi,
Әбiлда деген ағам.

Әбеке, Әбекем-ай,
Жылуға жаны өте бай,
Қара өлең құлагерi,
Рухани хан әкем-ай.

Қонақ боп келдiң кеттiң,
Сенбеймiн, сендiрмек кiм?
Соңғы рет көргенiмдi,
Дәл кеше мен бiлмеппiн.

Соны ойлап әуремiн көп.
Соңғы рет сау дедiм кеп.
«Думанды болсын деп ең»,
О сонда «дәуренiң» деп.

Күңірене қала жатыр,
Табытта дана жатыр.
Өзiңдi жерлеу үшiн,
Бiр топ жас бара жатыр.

Бiр топ жас ақындарың,
Жаныңа жақындарың,
Табытың - қоныр түстi
Жылатып жатыр бәрiн.

Қош аға, қош болыңыз,
Иманға дос болыңыз.
Сағынсам ендi сiздi,
Жұбатар бес томыңыз.
Жұбатар бес томыңыз.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ қар

  • 0
  • 0

Кербездене жайнап сылқым қыс керім,
Ағартуда дала, қырдың үстерін.
Қызықтаймын терезеден ақ ұлпа,-
Қардың билеп жапалақтай түскенін.

Толық

Ілестім. Жеткізбедің

  • 0
  • 0

Ілестім. Жеткізбедің.
Амалын текке іздедім.
Қалада қыз көп, бірақ,
Дәл сендей жоқ қыз дедім.

Толық

Т. Нұрмағанбеттiң "Жер иiсi" романынан соң

  • 0
  • 0

Адасып бiр бұлт келiп, ери iшi,
Қалды астында ақ жауын нөпiрде ауыл.
Көтерiлдi шаңменен жер иiсi,
Топырақты дымқылдап соқыр жауын.

Толық

Қарап көріңіз