Өлең, жыр, ақындар

Аяулы адам

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1665
Селкеу түссе сенімге бір,
Күй кешеді көңіл небір.
"Адамдардың бәрі – аяулы,
Надандарсыз", – дедің бе өмір?

Дедің бе өмір, құрамы тек,
Мейірімнен тұрады деп?
Аяулы адам – гүл секілді,
Кім көрінген жұлады кеп.

Жігеріңді оят көркем,
Тағдыр кімді аяпты, еркем?
Ақ қар-дағы, заңдылық қой,
Тапталары аяққа ертең.

Жаның күйіп жатса алаңдар,
Бой көрсетпес бәтшағарлар.
Қайғы көрсең, ортақтасар,
Кеміп жатыр жақсы адамдар?

Өкпелеймін бекер, дәйім,
Ұғар кім бар бөтен жайын?
Жақсы адамдар болып жатса,
Беріңдерші мекен-жайын,
Адамдар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақпан кірген еріне сылқым аттап

  • 0
  • 0

Ақпан кірген еріне сылқым аттап,
Қарын үйіп-төгіп сап тым-тым аппақ.
Бұл мезгілде кетуші-ед түлкі қаптап,
Тазысын-ап шал шықты мылтық оқтап.

Толық

Айкезбе

  • 0
  • 0

Күндіз – ұйқы, түн – ояу,
Бұзылған күн тәртібі.
Айкезбе еттің, құдай-ау,
Ұйқымды ұрлау арқылы.

Толық

Өсек-аяңнан аман жүр едім

  • 0
  • 0

Өсек-аяңнан аман жүр едім,
Сөздерден ерген жаман жүдедім.
Бір-ақ қаңқу сөз жетеді екен ғой,
Ауырту үшін адам жүрегін.

Толық

Қарап көріңіз