Өлең, жыр, ақындар

Аяулы адам

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1686
Селкеу түссе сенімге бір,
Күй кешеді көңіл небір.
"Адамдардың бәрі – аяулы,
Надандарсыз", – дедің бе өмір?

Дедің бе өмір, құрамы тек,
Мейірімнен тұрады деп?
Аяулы адам – гүл секілді,
Кім көрінген жұлады кеп.

Жігеріңді оят көркем,
Тағдыр кімді аяпты, еркем?
Ақ қар-дағы, заңдылық қой,
Тапталары аяққа ертең.

Жаның күйіп жатса алаңдар,
Бой көрсетпес бәтшағарлар.
Қайғы көрсең, ортақтасар,
Кеміп жатыр жақсы адамдар?

Өкпелеймін бекер, дәйім,
Ұғар кім бар бөтен жайын?
Жақсы адамдар болып жатса,
Беріңдерші мекен-жайын,
Адамдар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сары жапырақ

  • 0
  • 0

Сары жапырақ – сарғайған жүрек,
Келгендей ұшып шалғайдан жүдеп.
Тентек жел оның тағдыры шығар,
Араша сұрап талды айналды кеп.

Толық

Ақ қар

  • 0
  • 0

Кербездене жайнап сылқым қыс керім,
Ағартуда дала, қырдың үстерін.
Қызықтаймын терезеден ақ ұлпа,-
Қардың билеп жапалақтай түскенін.

Толық

Әдемі-әдемі...

  • 0
  • 0

Әдемі-әдемі түстердей тартымды,
Нұр болып төбеден түскендей жарқыл-ды.
Алтынға ұқсатам көз тартар, жо-жо-жоқ,
Керісінше, мен оған ұқсатам алтынды.

Толық

Қарап көріңіз