Өлең, жыр, ақындар

Сенім

  • 05.11.2020
  • 0
  • 0
  • 573
Қылығыңды қиялдап әуре, қызық,
Көз алдымда тұрады сәуле жүзіп...
Жалғанға өгей,
Жаныма жалғыз баян,
Маған сенсіз бақыттың дәурені үзік.
Айналған өзі мұңға,
Үні құсқа,
Жымиғаны жырлауға ұлы нұсқа.
Құдіретіңді дариға-ай жазар едім,
Ғұмырымды қайтемін жібі қысқа?
Жақұт шашқан күлкісі тіптен қырмыз,
Сенсің, білем, бар шайыр күткен бір қыз.
Сұлулыққа жанарын суарғалы,
Саған көзін қадайды біткен жұлдыз.
Сезімі бал әсем ән айдан туып,
Бәрі-бәрі құшағын жайған тұнық.
Сені қалқам қызғанып бұлт жылайды,
Өзіне-өзі аяусыз айбалта ұрып.
Шаттығым деп білетін азабыңды,
Бірақ, мендей сала алмақ назарын кім?!
Жеткізе алмай жан сырын гүлім саған,
Бәрі менің оқиды ғазалымды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соңғы хат

  • 0
  • 0

Көрік болған гүл текті,
Дидар болған таң нұрлы,
Аспан болған аласа,
Маусым болған жаңбырлы.

Толық

Өлең – ғұмыр...

  • 0
  • 0

Өлең – ғұмыр...
Шыққа қонған құсым ең,
Нәзіктікті саған қарап түсінем.
Қандай қиын үнін есту бақыттың,

Толық

Кешір, қалқам

  • 0
  • 0

Кешір, қалқам!
Ағаң бүгін мас тағы,
Аяқталған әңгімесін бастады.
Қасіретін...

Толық

Қарап көріңіз