Өлең, жыр, ақындар

Түсіну

  • 05.11.2020
  • 0
  • 0
  • 840
Күйдіретін отты жебе кірпігі,
Кешпес күнә сендей қызды сүймесем.
Сені көрсем, халге түсіп күлкілі,
Соншалықты аянышты күй кешем.
Қимай үнсіз өртенеді өзегім,
Әніңді ойлап, өлер болдым үздіккен.
Мен кешегі серілердің көзі едім,
Атағына қырылатын қыз біткен.
Сүйіп тұрып, бақыт тілеу жолыңа,
Айықтырмас ғашық жанды бар мұңнан.
Азған ғасыр бұйырды ғой сорыма,
Әйтпегенде кім шығады алдымнан?
Әйел сүю бақытты етпес ақынды,
Ең орынды еш бірінде құшпаған.
Батырлар ғой мұнда нағыз қатынды,
Қатын қылып қадірімен ұстаған.
Жалғыз мұңды аңсатумен жүдеткен,
Болмайды екен қасіреттің қайыры.
Жырға ғашық,
Нұрға ғашық жүрекпен,
Сені сүйіп нем бар еді, тәйірі!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көршіміздің бір есегі болды

  • 0
  • 0

Көршіміздің бір есегі болды,
Жаңғырып тұрар тау іші.
Жеңгелерімнің өсегі болды,
Ұзынқұлақтың дауысы.

Толық

Ескі сүрлеу

  • 0
  • 0

Ескі сүрлеу,
Есірік жол кешегі,
Ессіз дәруіш қайтқан мүлде меселі.
Түні бойы пенде сүйгіш перілер,

Толық

Бөлісе алмайтын қуанышыңды

  • 0
  • 0

Бөлісе алмайтын қуанышыңды,
Ортақтаспайтын мұңыңа.
Жайлаудың бальзам бұлағы сынды,
Шөліркемейтін жырыңа.

Толық

Қарап көріңіз