Өлең, жыр, ақындар

Түсіну

  • 05.11.2020
  • 0
  • 0
  • 873
Күйдіретін отты жебе кірпігі,
Кешпес күнә сендей қызды сүймесем.
Сені көрсем, халге түсіп күлкілі,
Соншалықты аянышты күй кешем.
Қимай үнсіз өртенеді өзегім,
Әніңді ойлап, өлер болдым үздіккен.
Мен кешегі серілердің көзі едім,
Атағына қырылатын қыз біткен.
Сүйіп тұрып, бақыт тілеу жолыңа,
Айықтырмас ғашық жанды бар мұңнан.
Азған ғасыр бұйырды ғой сорыма,
Әйтпегенде кім шығады алдымнан?
Әйел сүю бақытты етпес ақынды,
Ең орынды еш бірінде құшпаған.
Батырлар ғой мұнда нағыз қатынды,
Қатын қылып қадірімен ұстаған.
Жалғыз мұңды аңсатумен жүдеткен,
Болмайды екен қасіреттің қайыры.
Жырға ғашық,
Нұрға ғашық жүрекпен,
Сені сүйіп нем бар еді, тәйірі!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Хан-Тәңір

  • 0
  • 0

Ерімес мұз-қары,
Тоңдырмас ызғары.
Аспанда тігілген қосым бар,
Ей, перінің қыздары,

Толық

Мен бүгін көктен егіз Ай көрдім

  • 0
  • 0

Мен бүгін көктен егіз Ай көрдім,
Ақ зелен көмген аққу жамалын.
Деуші едім саған, неге ұзай бердің?
Ақыры міне, таптым жауабын.

Толық

Аққан қандай құдірет тамыр бойлап

  • 0
  • 0

Аққан қандай құдірет тамыр бойлап,
Қандай күш ақыл-ессіз еркіңді алған.
Оңаша отырамын Тәңірді ойлап,
Домбыраның үніне сертін жазған.

Толық

Қарап көріңіз