Өлең, жыр, ақындар

Түсіну

  • 05.11.2020
  • 0
  • 0
  • 741
Күйдіретін отты жебе кірпігі,
Кешпес күнә сендей қызды сүймесем.
Сені көрсем, халге түсіп күлкілі,
Соншалықты аянышты күй кешем.
Қимай үнсіз өртенеді өзегім,
Әніңді ойлап, өлер болдым үздіккен.
Мен кешегі серілердің көзі едім,
Атағына қырылатын қыз біткен.
Сүйіп тұрып, бақыт тілеу жолыңа,
Айықтырмас ғашық жанды бар мұңнан.
Азған ғасыр бұйырды ғой сорыма,
Әйтпегенде кім шығады алдымнан?
Әйел сүю бақытты етпес ақынды,
Ең орынды еш бірінде құшпаған.
Батырлар ғой мұнда нағыз қатынды,
Қатын қылып қадірімен ұстаған.
Жалғыз мұңды аңсатумен жүдеткен,
Болмайды екен қасіреттің қайыры.
Жырға ғашық,
Нұрға ғашық жүрекпен,
Сені сүйіп нем бар еді, тәйірі!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нағыз ерлер жыламайды десең де

  • 0
  • 0

Нағыз ерлер жыламайды десең де,
Нағыз ерлер құламайды десең де,
Құласам да,
Жыласам да бәрібір,

Толық

Хас батыры боп ертегілердің

  • 0
  • 0

Хас батыры боп ертегілердің,
Әділдік үшін дұшпанды өлтірдім.
Жұмбақ қайғыға өртеніп өлдім,
Елесі қуып мыстан кемпірдің.

Толық

Жаныма іңкәр пері қыздай ай тамақ

  • 0
  • 0

Жаныма іңкәр пері қыздай ай тамақ,
Өлең – тағдыр,
Тағдыр бірақ сайқал-ақ.
Жазбен қыстай өрнектедік ғұмырды,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер