Өлең, жыр, ақындар

Түсіну

  • 05.11.2020
  • 0
  • 0
  • 876
Күйдіретін отты жебе кірпігі,
Кешпес күнә сендей қызды сүймесем.
Сені көрсем, халге түсіп күлкілі,
Соншалықты аянышты күй кешем.
Қимай үнсіз өртенеді өзегім,
Әніңді ойлап, өлер болдым үздіккен.
Мен кешегі серілердің көзі едім,
Атағына қырылатын қыз біткен.
Сүйіп тұрып, бақыт тілеу жолыңа,
Айықтырмас ғашық жанды бар мұңнан.
Азған ғасыр бұйырды ғой сорыма,
Әйтпегенде кім шығады алдымнан?
Әйел сүю бақытты етпес ақынды,
Ең орынды еш бірінде құшпаған.
Батырлар ғой мұнда нағыз қатынды,
Қатын қылып қадірімен ұстаған.
Жалғыз мұңды аңсатумен жүдеткен,
Болмайды екен қасіреттің қайыры.
Жырға ғашық,
Нұрға ғашық жүрекпен,
Сені сүйіп нем бар еді, тәйірі!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соңғы хат

  • 0
  • 0

Көрік болған гүл текті,
Дидар болған таң нұрлы,
Аспан болған аласа,
Маусым болған жаңбырлы.

Толық

Шаршаудың азабын

  • 0
  • 0

Шаршаудың азабын,
Торығу дертінде,
Елемес болдым ба шынымен бертінде.
Еркіне ешкім де бағынбас ертеден,

Толық

Мейхана

  • 0
  • 0

Мейхана,
Елтіп әніне,
Төрінде Ли Байдың суреті.
Қаттырақ сілтедік бәрі де,

Толық

Қарап көріңіз