Өлең, жыр, ақындар

Түсіну

  • 05.11.2020
  • 0
  • 0
  • 850
Күйдіретін отты жебе кірпігі,
Кешпес күнә сендей қызды сүймесем.
Сені көрсем, халге түсіп күлкілі,
Соншалықты аянышты күй кешем.
Қимай үнсіз өртенеді өзегім,
Әніңді ойлап, өлер болдым үздіккен.
Мен кешегі серілердің көзі едім,
Атағына қырылатын қыз біткен.
Сүйіп тұрып, бақыт тілеу жолыңа,
Айықтырмас ғашық жанды бар мұңнан.
Азған ғасыр бұйырды ғой сорыма,
Әйтпегенде кім шығады алдымнан?
Әйел сүю бақытты етпес ақынды,
Ең орынды еш бірінде құшпаған.
Батырлар ғой мұнда нағыз қатынды,
Қатын қылып қадірімен ұстаған.
Жалғыз мұңды аңсатумен жүдеткен,
Болмайды екен қасіреттің қайыры.
Жырға ғашық,
Нұрға ғашық жүрекпен,
Сені сүйіп нем бар еді, тәйірі!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Білесің бе қалқам осы?

  • 0
  • 0

Білесің бе қалқам осы?...
Кей түндер,
Жанталасып жатады ашып бейітімді ел.
Мазамды алып топырлайды төбемде,

Толық

Ләйлі – шырын

  • 0
  • 0

Ләйлі – шырын,
Сендерді ойлап шеккенім қайғы шылым.
Сезім, шарап...
Аздан соң боқ дүние,

Толық

Он сегізім...

  • 0
  • 0

Он сегізім...
Жалғасы деп жыршының,
Жүрегімен сүйді әппақ.
Кешіп өтіп мөлдіреген гүл шығын,

Толық

Қарап көріңіз