Өлең, жыр, ақындар

Мазалап мені

  • 15.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1255
Жанымда сыздап жарақат табы,
«Қош!» дедің маған,
Кеттің де жырақ.
Тілейсің білем ішіңнен тағы,
«Бақытты бол!» деп айтпайсың бірақ.
Өзіңді қатал ұстағаныңменен,
Көзіңнен тамшы барады құлап.
Күндерді ойлап баянсыз болған,
Күрсініп қана қоямын мен де.
Ғайып боп кетсе аялсыз арман,
Теңіздей толқып тулайды кеуде.
Құлазып қалды жан дүнием менің
Жолаушы болып қу медиенде.
Тағдырға қандай боларсың сен кез,
Несібең жатыр қаншама жерде?!
Жаныңды сенің жұбатар бір сөз,
Таба алмай-ақ болдым мен əуре.
Жалғыздығымды сезіндім сонда,
Көз жасым менің айналды селге...
Қыз едің балғын, көктемнің желі
Аймалап өтсе, кекілің ойнап.
Басылмай қалған жанымның шөлі,
Отырам сені оңаша ойлап.
Мазалап мені елесің тағы,
Жүрегім, құрғыр, сыздайды бейуақ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үңіл маған?!

  • 0
  • 0

Үңіл маған?!
Кектен мейлі...
Үңілме,
Мен өзіңе тәуелсізбін бүгін де!

Толық

Қоштасу

  • 0
  • 0

Маңдайыңа қолым бастым, сұп-суық…
Мола жақтың жолын бастым, сұп-суық…
Мен өзіңді іздеп қайта тапқанша,
Сағыныштан арылмаспын сұп-суық.

Толық

Жұбату жыры

  • 0
  • 0

Қамықпа сен, көктем де оралады,
Бар əлем жылулыққа оранады.
Көзіңде тұрған қатып бір тамшы жас,
Ериді, жоғалады.

Толық

Қарап көріңіз