Өлең, жыр, ақындар

Таусыз жерде тұра алман

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 946
Сисам таудың құшағына сиярмын,
Жүйріктігін қарасаңшы қиялдың.
Тез жетем деп отырғанмен ұшаққа,
Тау үстінен өткен кезде ұялдым.

Барлығына төтеп беріп мұз-қардың,
Селт етпеген өткеніне ызғардың.
Жабыла кеп үймелеген басына ,
Ақша бұлттан тауларымды қызғандым.

Сәлем десем ояна кеп ақтаңда,
Қуанышты, мұңға толы шақтарда.
Сәлем десем елге келсем алдымен,
Қоштасамын кетіп бара жатқанда.

Ақ бас шыңы түнде бірдей шырақпен,
Жете алмассың бір күн жортып құр атпен.
Тауға менің бар жоқтығым белгісіз,
Таусыз жерде тұра алмаймын бірақ мен.

Тым биікке қол созғаным не теңім?!
Таудан кетсем беймаза күй кешемін.
Бара жатып зымыраған көлікпен,
Терезеден бір үңіліп өтемін.

Арқасымен желді қалай тосқанын,
Қарағайдың басын қалай қосқанын,
Көрер едім. Досым менен зеріксең,
Еш ойланбай тауға апарып тастағын!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сәскеде түскен сәулемін

  • 0
  • 0

Барып қайтамын ойменен,
Кешегі өткен күніңе.
Айналсам деймін кейде мен,
Көне таныстың біріне.

Толық

Шешеме хат

  • 0
  • 0

Қырда гүлім көктеді деп қуандың,
Жайқалтам деп шақырымнан су алдың.
Қас-қабағын бақтың желдің жаңбырдың.
Ол шөлдесе бірге қаңсып қуардың.

Толық

Аспан да көк, көйлек көк,айналаң көк

  • 0
  • 0

Аспан да көк, көйлек көк,айналаң көк,
Құз қарайды бұл жүрген қай балам деп.
Шипашаққа дәрігер жазып берді,
Емделсін бойын суық жайлаған деп.

Толық

Қарап көріңіз