Өлең, жыр, ақындар

Қабарған бұлт - Қарқаралым

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1238
Қабарған бұлт - Қарқаралым,
Қансыраған кәрі шың!
Құрлықтағы қарт аралым,
Сен Абылдың зарысың!

Сен Мәдидің әнісің де,
Жасановтың күлкісі.
Менің жаным шыңғырады тән ішінде,
Сана ішінде бір кісі.

Көлдерімнен сорды көрсең,
Ол да адамның сорасы!
Тірі аруақ болдық өңшең,
Өркениет – адамзаттың моласы!

Заманақыр келді білем,
Құл сабады Төресін!
Мәди жатқан жер түбінен,
Мәді* шығады, көресің!

*Ақырзаман келгенде көктен Иса, жерден Мәді шығады. Мәдһи, Мәди, Мәді – арабша дұрыс жолға бастаушы, Алланың жолымен алып жүруші деген мағына береді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мереке

  • 0
  • 0

Мереке*, мынау,
Сен туған жер ғой Балқантау,
Балқантау деген бағзыдан қалған тарпаң тау!
Қазыбек бабам Сыр бойын тастап келгенде,

Толық

Әмірхан Балқыбектің рухына

  • 0
  • 0

Ей, адамдар, содан қалған отты ізде,
Ондай сері қалмады енді көк-түзде.
Бөрі болсаң ит ғұмырды кешуден,
Өткен азап жоқ бізде!

Толық

Балығың мылқау

  • 0
  • 0

Балығың мылқау,
Халығың момын, Беталыс*,
Ақиқат дейтін ауылдың сенен шеті алыс.
Зымыран саған запыран құсып кетіп ед,

Толық

Қарап көріңіз