Өлең, жыр, ақындар

Қабарған бұлт - Қарқаралым

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 878
Қабарған бұлт - Қарқаралым,
Қансыраған кәрі шың!
Құрлықтағы қарт аралым,
Сен Абылдың зарысың!

Сен Мәдидің әнісің де,
Жасановтың күлкісі.
Менің жаным шыңғырады тән ішінде,
Сана ішінде бір кісі.

Көлдерімнен сорды көрсең,
Ол да адамның сорасы!
Тірі аруақ болдық өңшең,
Өркениет – адамзаттың моласы!

Заманақыр келді білем,
Құл сабады Төресін!
Мәди жатқан жер түбінен,
Мәді* шығады, көресің!

*Ақырзаман келгенде көктен Иса, жерден Мәді шығады. Мәдһи, Мәди, Мәді – арабша дұрыс жолға бастаушы, Алланың жолымен алып жүруші деген мағына береді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің Қарқаралым!

  • 0
  • 0

Кеудемді тіліп тұңғышта жұтқан оттегім,
Шыр ете қалып, шынарың болып көктедім.
Аршаңның иісі аластап сәби тәнімді,
Шілдесуымды жаңбырмен құйған көктемім.

Толық

Балығың мылқау

  • 0
  • 0

Балығың мылқау,
Халығың момын, Беталыс*,
Ақиқат дейтін ауылдың сенен шеті алыс.
Зымыран саған запыран құсып кетіп ед,

Толық

Жиренсақал

  • 0
  • 0

Жиренсақал,
Жиегі жидек, дәмі бал,
Көліңді қосып ойласам,
Анамның көлдей қалы бар.

Толық

Қарап көріңіз