Өлең, жыр, ақындар

Қарағайлы

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 739
Қарағайлы,
Кеннен қалған мына тау,
Менен қалған мына тау.
Сыздауықтың орнындай,
Үңірейіп жатырсың,
Әй, жебір құрт, жебір құрт,
Іріңіңді сордың ба-ай?
Сорып-сорып сүлікше,
Білеудей боп толдың ба-ай?
Бауырымен жорғалап,
Баукеспе ұры, шолжың бай,
Емшектауды сорды да,
Сүтін де бітірді,
Құтын да бітірді,
Сүтке тойған бұзаудай,
Құйрығын көкке шаншып ап,
Әй, ойқастап құтырды,
Зауалды күнің келер деп,
Көкте Тәңірі көрер деп,
Қарағайлының басына,
Қара қайғының басына,
Айменен қойдым үтірді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кеудемізде қазақтың шері қалған

  • 0
  • 0

Кеудемізде қазақтың шері қалған,
Мені де арман арбаған, сені де арман.
Періште қып туып ең Қарқаралы,
Пенде қылып жіберді пері жалған.

Толық

Қабарған бұлт - Қарқаралым

  • 0
  • 0

Қабарған бұлт - Қарқаралым,
Қансыраған кәрі шың!
Құрлықтағы қарт аралым,
Сен Абылдың зарысың!

Толық

Менің Қарқаралым!

  • 0
  • 0

Кеудемді тіліп тұңғышта жұтқан оттегім,
Шыр ете қалып, шынарың болып көктедім.
Аршаңның иісі аластап сәби тәнімді,
Шілдесуымды жаңбырмен құйған көктемім.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар