Өлең, жыр, ақындар

Қарағайлы

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 683
Қарағайлы,
Кеннен қалған мына тау,
Менен қалған мына тау.
Сыздауықтың орнындай,
Үңірейіп жатырсың,
Әй, жебір құрт, жебір құрт,
Іріңіңді сордың ба-ай?
Сорып-сорып сүлікше,
Білеудей боп толдың ба-ай?
Бауырымен жорғалап,
Баукеспе ұры, шолжың бай,
Емшектауды сорды да,
Сүтін де бітірді,
Құтын да бітірді,
Сүтке тойған бұзаудай,
Құйрығын көкке шаншып ап,
Әй, ойқастап құтырды,
Зауалды күнің келер деп,
Көкте Тәңірі көрер деп,
Қарағайлының басына,
Қара қайғының басына,
Айменен қойдым үтірді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің Қарқаралым!

  • 0
  • 0

Кеудемді тіліп тұңғышта жұтқан оттегім,
Шыр ете қалып, шынарың болып көктедім.
Аршаңның иісі аластап сәби тәнімді,
Шілдесуымды жаңбырмен құйған көктемім.

Толық

Балығың мылқау

  • 0
  • 0

Балығың мылқау,
Халығың момын, Беталыс*,
Ақиқат дейтін ауылдың сенен шеті алыс.
Зымыран саған запыран құсып кетіп ед,

Толық

Қазыбек баба рухына

  • 0
  • 0

Қаз дауысы қалықтап,
Қыдырдай боп қадірі,
Алатаудай заңғарым,
Заманынан зады ірі.

Толық

Қарап көріңіз