Өлең, жыр, ақындар

Әке

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 597
Ұлылық қой – ұраны,
Қасиетін айт, ерек.
Жел өтінде тұрады,
Биік өскен бәйтерек.

Текті әніне салады,
Ісін істеп арлының.
Құшағына алады,
Тал-дарақтың барлығын.

Тұңғиық сыр – мінезі,
Биік өскен қорғанның.
Қасқаяды бір өзі,
Айбары боп орманның.

Асқақтыққа ол тең еді,
Майдалығың жарамас.
Қорғанына сенеді,
Айналада бар ағаш.

Төзді тағдыр кәріне,
(Ұмытар ма, мұны есті?)
Қорған болып бәріне,
Бар ғұмырын түгесті.

Шыбық үшін
шерменде
Күй кешеді ол несіне?
... Бәйтеректі көргенде,
Әкем түсті есіме...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жанартау

  • 0
  • 0

Тау еді бұл, асқақ ед,
Мінезі де жасын, ә?!
Жаудың бәрін жасқап ед,
Жақындатпай қасына.

Толық

Мен бармын ғой!...

  • 0
  • 0

Санамалап сезімдердің түр-түсін,
Жабығумен күте көрме, жыл құсын,
Керек етпе, өзгелердің күлкісін -
Мен бармын ғой!

Толық

Жаратқанға тілек

  • 0
  • 0

Имандылық!
Қандай ерен күш едің?
Сены ойласам ғажап күйге түсемін.
Естимісің?

Толық

Қарап көріңіз