Өлең, жыр, ақындар

Әке

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 696
Ұлылық қой – ұраны,
Қасиетін айт, ерек.
Жел өтінде тұрады,
Биік өскен бәйтерек.

Текті әніне салады,
Ісін істеп арлының.
Құшағына алады,
Тал-дарақтың барлығын.

Тұңғиық сыр – мінезі,
Биік өскен қорғанның.
Қасқаяды бір өзі,
Айбары боп орманның.

Асқақтыққа ол тең еді,
Майдалығың жарамас.
Қорғанына сенеді,
Айналада бар ағаш.

Төзді тағдыр кәріне,
(Ұмытар ма, мұны есті?)
Қорған болып бәріне,
Бар ғұмырын түгесті.

Шыбық үшін
шерменде
Күй кешеді ол несіне?
... Бәйтеректі көргенде,
Әкем түсті есіме...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғыз сені сүйгенмін...

  • 0
  • 0

Жалғыз сені сүйгенмін...
Содан ернім күйіп қап,
Сезімімді қойдым мәңгі тұйықтап.
Тырнағыма татымайсың деді де,

Толық

Тұлпардың өлімі

  • 0
  • 0

Аңыз еткен бар аймақ,
Тұлпар еді бір кезде.
Енді жаман сарайда,
Сүйелдей боп жүр көзге.

Толық

Тылсым түн

  • 0
  • 0

Айналамды тұмшалады соқыр мұң,
Ай жылады.
Жасын сүртіп отырмын.
Бір дәруіш күбірлейді дұға оқып,

Толық

Қарап көріңіз