Өлең, жыр, ақындар

Әке

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 554
Ұлылық қой – ұраны,
Қасиетін айт, ерек.
Жел өтінде тұрады,
Биік өскен бәйтерек.

Текті әніне салады,
Ісін істеп арлының.
Құшағына алады,
Тал-дарақтың барлығын.

Тұңғиық сыр – мінезі,
Биік өскен қорғанның.
Қасқаяды бір өзі,
Айбары боп орманның.

Асқақтыққа ол тең еді,
Майдалығың жарамас.
Қорғанына сенеді,
Айналада бар ағаш.

Төзді тағдыр кәріне,
(Ұмытар ма, мұны есті?)
Қорған болып бәріне,
Бар ғұмырын түгесті.

Шыбық үшін
шерменде
Күй кешеді ол несіне?
... Бәйтеректі көргенде,
Әкем түсті есіме...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара сым...

  • 0
  • 0

Керім-күннің есіңе алып қалыбын,
Сен де мені ойлайсың ба әлі күн?
Сенсең егер, мына жалған өмірдің
Кермек дәмін сен арқылы таныдым.

Толық

Жасандылық

  • 0
  • 0

Тауға біткен тастардан қашап жүріп,
Жасап алдық біз бүгін жасандылық.
Жасандылық ұғымын біліп терең,
Күл дейсің бе?

Толық

Жас ақынға...

  • 0
  • 0

Көрмек болып дүниенің дауылын,
Таңдадың ба, ұлы өнердің ауырын?
Ақындықтың жолын таңдап тайқылау,
Арманына қадам басқан бауырым!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар