Өлең, жыр, ақындар

Әке

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 566
Ұлылық қой – ұраны,
Қасиетін айт, ерек.
Жел өтінде тұрады,
Биік өскен бәйтерек.

Текті әніне салады,
Ісін істеп арлының.
Құшағына алады,
Тал-дарақтың барлығын.

Тұңғиық сыр – мінезі,
Биік өскен қорғанның.
Қасқаяды бір өзі,
Айбары боп орманның.

Асқақтыққа ол тең еді,
Майдалығың жарамас.
Қорғанына сенеді,
Айналада бар ағаш.

Төзді тағдыр кәріне,
(Ұмытар ма, мұны есті?)
Қорған болып бәріне,
Бар ғұмырын түгесті.

Шыбық үшін
шерменде
Күй кешеді ол несіне?
... Бәйтеректі көргенде,
Әкем түсті есіме...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған күнің...

  • 0
  • 0

Қасіреттің қуған мұңын,
Аңсамайды думанды кім?
Бақытымның базарындай,
Бүгін сенің туған күнің.

Толық

Тамшы

  • 0
  • 0

Тағдырын-ай, тамшының!
Мына әлемнің жиып алған сан шығын.
Мінезі бар өрімінде – қамшының,
Өреліге өмір берген бал-шырын.

Толық

Жасиды тек гүл біткен

  • 0
  • 0

Сәл күте тұр – мәңгілікке айналам,
Жалыққанмын мына жебір тірліктен.
Мойытпайды мені сосын қайғы-алаң,
Жасиды тек гүл біткен.

Толық

Қарап көріңіз