Өлең, жыр, ақындар

Әке

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 651
Ұлылық қой – ұраны,
Қасиетін айт, ерек.
Жел өтінде тұрады,
Биік өскен бәйтерек.

Текті әніне салады,
Ісін істеп арлының.
Құшағына алады,
Тал-дарақтың барлығын.

Тұңғиық сыр – мінезі,
Биік өскен қорғанның.
Қасқаяды бір өзі,
Айбары боп орманның.

Асқақтыққа ол тең еді,
Майдалығың жарамас.
Қорғанына сенеді,
Айналада бар ағаш.

Төзді тағдыр кәріне,
(Ұмытар ма, мұны есті?)
Қорған болып бәріне,
Бар ғұмырын түгесті.

Шыбық үшін
шерменде
Күй кешеді ол несіне?
... Бәйтеректі көргенде,
Әкем түсті есіме...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сырласайық енді үнсіз...

  • 0
  • 0

Бір өзіңді жаным дермін,
Болмас менде жалқы мұң.
Жанарыңнан жалын көрдім,
Жалын көрдім, алтыным!

Толық

«Ұмытпа» - деп айта алмадым мен неге?..

  • 0
  • 0

«Қош» - дедім мен.
Кеттім сосын егіліп,
«Жалған» атты бораздаға жегіліп.
(Өзің едің өмірдегі ар-мекен,

Толық

Алас, алас жамандық!..

  • 0
  • 0

Сыртылдатып сабырдай сағатыңды,
Тауысты ма, мына қыс тағатыңды?
…Қарсы алады сағынып біздің ауыл,
Қасиетті әз Наурыз, жаңа күнді.

Толық

Қарап көріңіз