Өлең, жыр, ақындар

Әке

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 478
Ұлылық қой – ұраны,
Қасиетін айт, ерек.
Жел өтінде тұрады,
Биік өскен бәйтерек.

Текті әніне салады,
Ісін істеп арлының.
Құшағына алады,
Тал-дарақтың барлығын.

Тұңғиық сыр – мінезі,
Биік өскен қорғанның.
Қасқаяды бір өзі,
Айбары боп орманның.

Асқақтыққа ол тең еді,
Майдалығың жарамас.
Қорғанына сенеді,
Айналада бар ағаш.

Төзді тағдыр кәріне,
(Ұмытар ма, мұны есті?)
Қорған болып бәріне,
Бар ғұмырын түгесті.

Шыбық үшін
шерменде
Күй кешеді ол несіне?
... Бәйтеректі көргенде,
Әкем түсті есіме...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өле сүйем мен өзіңді, өмірім!..

  • 0
  • 0

Тәңірім!
Екі болып көрді ме екен әмірің?
Махаббаттың мазағына ұшырап,
Қасыреттің илеп жүрмін қамырын.

Толық

Өшіп қалды Астананың шамдары...

  • 0
  • 0

Осы ма еді тірліктегі «сый» маған,
Тағдырым-ай!
Айылын еш жимаған.
Жақындасың – созсам қолым жететін,

Толық

Жауаптымын бәріне

  • 0
  • 0

Музам болсаң айқара ашқын есікті,
Қайғымсың ба?
Әкел маған несіпті.
Селдетемін, ойнатамын жай отын,

Толық

Қарап көріңіз