Өлең, жыр, ақындар

Әке

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 581
Ұлылық қой – ұраны,
Қасиетін айт, ерек.
Жел өтінде тұрады,
Биік өскен бәйтерек.

Текті әніне салады,
Ісін істеп арлының.
Құшағына алады,
Тал-дарақтың барлығын.

Тұңғиық сыр – мінезі,
Биік өскен қорғанның.
Қасқаяды бір өзі,
Айбары боп орманның.

Асқақтыққа ол тең еді,
Майдалығың жарамас.
Қорғанына сенеді,
Айналада бар ағаш.

Төзді тағдыр кәріне,
(Ұмытар ма, мұны есті?)
Қорған болып бәріне,
Бар ғұмырын түгесті.

Шыбық үшін
шерменде
Күй кешеді ол несіне?
... Бәйтеректі көргенде,
Әкем түсті есіме...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Хат

  • 0
  • 0

Сен боп басы – биіктің,
Сезіміңе ұйыппын.
Қашықтасың қазір сен,
Халің қалай, сүйіктім?

Толық

Қандай айып тағылған?

  • 0
  • 1

Жамырады ақшам да,
Ай тағыпты алқасын.
Түн жазатын дастанға,
Жер тосады арқасын.

Толық

Мені іздесең...

  • 0
  • 0

Жырларымды оқы, мейлі, жыла да,
Тек жайымды сұрама!
Кей сәттерім жұлдызды сәт болса егер,
Кей сәттерім жақын шығар кінәға.

Толық

Қарап көріңіз