Өлең, жыр, ақындар

Әке

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 688
Ұлылық қой – ұраны,
Қасиетін айт, ерек.
Жел өтінде тұрады,
Биік өскен бәйтерек.

Текті әніне салады,
Ісін істеп арлының.
Құшағына алады,
Тал-дарақтың барлығын.

Тұңғиық сыр – мінезі,
Биік өскен қорғанның.
Қасқаяды бір өзі,
Айбары боп орманның.

Асқақтыққа ол тең еді,
Майдалығың жарамас.
Қорғанына сенеді,
Айналада бар ағаш.

Төзді тағдыр кәріне,
(Ұмытар ма, мұны есті?)
Қорған болып бәріне,
Бар ғұмырын түгесті.

Шыбық үшін
шерменде
Күй кешеді ол несіне?
... Бәйтеректі көргенде,
Әкем түсті есіме...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайтарым...

  • 0
  • 0

Адамзаттың зерттеп көрші мінезін,
Жаратқаннан кем санайды кім өзін?!
Бір-бірімен алысудан жалығып,
Іштей өзі жанығып,

Толық

Кейде...

  • 0
  • 0

Кейде
Жанымды су мен отқа салатын,
Сүйгені бір сәт жоқ болса – налатын,
Бағынбай өзгенің айтқандарына,

Толық

Қандай айып тағылған?

  • 0
  • 1

Жамырады ақшам да,
Ай тағыпты алқасын.
Түн жазатын дастанға,
Жер тосады арқасын.

Толық

Қарап көріңіз