Өлең, жыр, ақындар

Сырласайық енді үнсіз...

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 691
Бір өзіңді жаным дермін,
Болмас менде жалқы мұң.
Жанарыңнан жалын көрдім,
Жалын көрдім, алтыным!

Сезіндіріп таң самалын,
Нұр толтырып көзіме.
Қанша жылдар аңсағаным,
Оралдың-ау, өзіме.

Сезіндірген жанға құтты,
Айналайын, арман-шың!
…Өн-бойыңа бар бақытты,
Қалай жинап алғансың?!

Жеңе алдым ба, күш-егесте,
Тағдырымның азабын?
Өңім бе өзі?
Түс емес пе?
Осы көрген ғажабым?!

Баяулады даусым не ғып,
(Сәттерім-ай, ең мұңсыз).
Айтар сөзім таусылды анық,
Сырласайық енді үнсіз…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұл дүниеде ең тәтті не, білдің бе?

  • 0
  • 1

Жанды тербеп жақсылықтың сый-үні,
Мойындайды мұны жұрттың дүйімі.
Адамзатқа әлімсақтан құдірет,
Ана деген - ұлылықтың биігі.

Толық

Махаббат, мен саған қарыздармын!

  • 0
  • 0

Біреуге ғашық қылғаның үшін,
Арманға асықтырғаның үшін,
Теңіздей тасып тұрғаның үшін-
Махаббат!

Толық

М. Жұмабаевтың «Жүсіп хан» дастанын оқығаннан кейінгі ой

  • 0
  • 0

Жаратқаным!
Берші маған – мүмкіндік,
Құдірет бер бір күндік.
Сонда бұлттан ашар едім аспанды,

Толық

Қарап көріңіз