Өлең, жыр, ақындар

Сырласайық енді үнсіз...

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 707
Бір өзіңді жаным дермін,
Болмас менде жалқы мұң.
Жанарыңнан жалын көрдім,
Жалын көрдім, алтыным!

Сезіндіріп таң самалын,
Нұр толтырып көзіме.
Қанша жылдар аңсағаным,
Оралдың-ау, өзіме.

Сезіндірген жанға құтты,
Айналайын, арман-шың!
…Өн-бойыңа бар бақытты,
Қалай жинап алғансың?!

Жеңе алдым ба, күш-егесте,
Тағдырымның азабын?
Өңім бе өзі?
Түс емес пе?
Осы көрген ғажабым?!

Баяулады даусым не ғып,
(Сәттерім-ай, ең мұңсыз).
Айтар сөзім таусылды анық,
Сырласайық енді үнсіз…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Киік лағы

  • 0
  • 0

Қалайша елжіремей тұра алайын,
Өзіңде – бар нәзіктік, сірә, дәйім.
Жалғанның жаурадың-ау желінен сен,
Келе ғой жақынырақ, құралайым.

Толық

Жос іздеп жүрмін

  • 0
  • 0

Жайыңды айтқызбай-ақ түсінетін,
Сабырға ашуыңды түсіретін,
Қоятын әр кез биік мұратын,
Адалдықты жанымен сүйіп тұратын

Толық

Қазанат кермедегі кісінейді...

  • 0
  • 0

Жалыңды тартып мінген азаматым,
Айналдым, атыңыздан, қазанатым!
Кісінеп жібергенде сен қиырдан,
Рухым кесірліктен тазаратын.

Толық

Қарап көріңіз