Өлең, жыр, ақындар

Сырласайық енді үнсіз...

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 679
Бір өзіңді жаным дермін,
Болмас менде жалқы мұң.
Жанарыңнан жалын көрдім,
Жалын көрдім, алтыным!

Сезіндіріп таң самалын,
Нұр толтырып көзіме.
Қанша жылдар аңсағаным,
Оралдың-ау, өзіме.

Сезіндірген жанға құтты,
Айналайын, арман-шың!
…Өн-бойыңа бар бақытты,
Қалай жинап алғансың?!

Жеңе алдым ба, күш-егесте,
Тағдырымның азабын?
Өңім бе өзі?
Түс емес пе?
Осы көрген ғажабым?!

Баяулады даусым не ғып,
(Сәттерім-ай, ең мұңсыз).
Айтар сөзім таусылды анық,
Сырласайық енді үнсіз…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жеті саны

  • 0
  • 0

Баршасы ағайын-дос, ізгі бауыр,
Құшағы кең даладай – біздің ауыл.
Ұнатпас ұлықсынған Ұлтан құлды,
Құлатпас қарағайын күзгі дауыл.

Толық

Жырын, хакім Абайдың...

  • 0
  • 0

Әр адамы – бір құдай,
Қала осы ма?
Құрғыр-ай!
Бабын таппай бәрінің,

Толық

Кірпі

  • 0
  • 0

Жортса – дала, орман кең,
Көп жәндіктің бірі еді.
Сырты түрпі болғанмен,
Жұмсақ еді жүрегі.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар