Өлең, жыр, ақындар

Сырласайық енді үнсіз...

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 648
Бір өзіңді жаным дермін,
Болмас менде жалқы мұң.
Жанарыңнан жалын көрдім,
Жалын көрдім, алтыным!

Сезіндіріп таң самалын,
Нұр толтырып көзіме.
Қанша жылдар аңсағаным,
Оралдың-ау, өзіме.

Сезіндірген жанға құтты,
Айналайын, арман-шың!
…Өн-бойыңа бар бақытты,
Қалай жинап алғансың?!

Жеңе алдым ба, күш-егесте,
Тағдырымның азабын?
Өңім бе өзі?
Түс емес пе?
Осы көрген ғажабым?!

Баяулады даусым не ғып,
(Сәттерім-ай, ең мұңсыз).
Айтар сөзім таусылды анық,
Сырласайық енді үнсіз…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Параллелизм

  • 0
  • 0

Алма бірақ үмітіңді босқа үзіп,
Өмір деген – түйіспейтін қос сызық.
Жақсылықтың жаны неге жаралы?
Жамандық та қатар шауып барады.

Толық

Келіңдер, құлыншақтар, құшақтайын..

  • 0
  • 0

Шаттықтың Шалқұйрығын тұсадың да,
Берілдің бесігіңде құса-мұңға.
Жалғанның желі сені тоңдырды ғой,
Кел маған, алайыншы құшағыма.

Толық

Бір...

  • 0
  • 0

Адалдыққа тұнса деймін аймағым,
Адал жанға құшақ болды – жайғаным.
Бір-ақ рет берілетін өмірде,
Тәуекел деп, тура жолдан таймадым.

Толық

Қарап көріңіз