Өлең, жыр, ақындар

Сырласайық енді үнсіз...

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 747
Бір өзіңді жаным дермін,
Болмас менде жалқы мұң.
Жанарыңнан жалын көрдім,
Жалын көрдім, алтыным!

Сезіндіріп таң самалын,
Нұр толтырып көзіме.
Қанша жылдар аңсағаным,
Оралдың-ау, өзіме.

Сезіндірген жанға құтты,
Айналайын, арман-шың!
…Өн-бойыңа бар бақытты,
Қалай жинап алғансың?!

Жеңе алдым ба, күш-егесте,
Тағдырымның азабын?
Өңім бе өзі?
Түс емес пе?
Осы көрген ғажабым?!

Баяулады даусым не ғып,
(Сәттерім-ай, ең мұңсыз).
Айтар сөзім таусылды анық,
Сырласайық енді үнсіз…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайта қолды қолыса...

  • 0
  • 0

Жатақхана.
Жарым түн.
Жалқы бақыт,
Күзгі уақыт – қашаннан салқын уақыт.

Толық

Мендік шыдам үзіп кетер шылбырын...

  • 0
  • 0

Қатыгездің қанған кезде құмары,
Жүрегіме бар әлем кеп тұнады.
Ар мен дардың алаңына айналған,
Менің жаным – шыдамдылық сынағы.

Толық

Әйел қолы...

  • 0
  • 0

Есіркейтін, аздап жақсы көретін,
Жұбататын, әр кез жәрдем беретін.
Өзі жеңіл, өзі салқын әрдайым,
Әйел қолы жасайды ердің бар жайын.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер