Өлең, жыр, ақындар

Есімде

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 501
Тұралаған тірліктің,
Тараймын кеп тұлымын.
Шейіт болған шындықтың,
Жемдеп жүрмін құлынын.

Жертөледе – мейірім,
Маңдайынан сипадым.
Пәтері жоқ – пейілім,
Дәмі ұмыт боп құйқаның.

Талабым ба?
Тұр әне,
Тасқа ұрылып тағасы.
Ұлықтардың ұраны,
Болыпты оған табашы.

Алдан самал есе ме?
Өң мен түсті айыршы.
Қанағатым – көшеде,
Атаныпты қайыршы.

Жол болмайды кіл неге?
Сайтан, білем, жолықты.
Адалдығым түрмеге,
Отыратын болыпты.

Бақыт кеткен қаңғырып,
Келімсекпен.
Есімде.
… Әлі отырмын мәңгіріп,
Ойдың көлеңкесінде…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сеннен қалған мейрімнің сандығы

  • 0
  • 0

Ұлағатың болып бізге ұлы ұғым,
Аяладың бала-көңіл тұнығын.
...Сенен қалған мейірімнің сандығы,
Ешбір адам аша алмай жүр құлыбын.

Толық

Тылсым түн

  • 0
  • 0

Айналамды тұмшалады соқыр мұң,
Ай жылады.
Жасын сүртіп отырмын.
Бір дәруіш күбірлейді дұға оқып,

Толық

М. Жұмабаевтың «Жүсіп хан» дастанын оқығаннан кейінгі ой

  • 0
  • 0

Жаратқаным!
Берші маған – мүмкіндік,
Құдірет бер бір күндік.
Сонда бұлттан ашар едім аспанды,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер