Өлең, жыр, ақындар

Есімде

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 562
Тұралаған тірліктің,
Тараймын кеп тұлымын.
Шейіт болған шындықтың,
Жемдеп жүрмін құлынын.

Жертөледе – мейірім,
Маңдайынан сипадым.
Пәтері жоқ – пейілім,
Дәмі ұмыт боп құйқаның.

Талабым ба?
Тұр әне,
Тасқа ұрылып тағасы.
Ұлықтардың ұраны,
Болыпты оған табашы.

Алдан самал есе ме?
Өң мен түсті айыршы.
Қанағатым – көшеде,
Атаныпты қайыршы.

Жол болмайды кіл неге?
Сайтан, білем, жолықты.
Адалдығым түрмеге,
Отыратын болыпты.

Бақыт кеткен қаңғырып,
Келімсекпен.
Есімде.
… Әлі отырмын мәңгіріп,
Ойдың көлеңкесінде…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Төлегенше толғану

  • 0
  • 0

Құпиямды айтайыншы, саған бар:
Ақын едім, өмір мәнін бағамдар.
Тағдырымнан тепкі көріп жүрсем де,
«Мен сендерді алдамаймын, адамдар»!

Толық

Тұлпардың өлімі

  • 0
  • 0

Аңыз еткен бар аймақ,
Тұлпар еді бір кезде.
Енді жаман сарайда,
Сүйелдей боп жүр көзге.

Толық

Махаббат, мен саған қарыздармын!

  • 0
  • 0

Біреуге ғашық қылғаның үшін,
Арманға асықтырғаның үшін,
Теңіздей тасып тұрғаның үшін-
Махаббат!

Толық

Қарап көріңіз