Өлең, жыр, ақындар

Есімде

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 425
Тұралаған тірліктің,
Тараймын кеп тұлымын.
Шейіт болған шындықтың,
Жемдеп жүрмін құлынын.

Жертөледе – мейірім,
Маңдайынан сипадым.
Пәтері жоқ – пейілім,
Дәмі ұмыт боп құйқаның.

Талабым ба?
Тұр әне,
Тасқа ұрылып тағасы.
Ұлықтардың ұраны,
Болыпты оған табашы.

Алдан самал есе ме?
Өң мен түсті айыршы.
Қанағатым – көшеде,
Атаныпты қайыршы.

Жол болмайды кіл неге?
Сайтан, білем, жолықты.
Адалдығым түрмеге,
Отыратын болыпты.

Бақыт кеткен қаңғырып,
Келімсекпен.
Есімде.
… Әлі отырмын мәңгіріп,
Ойдың көлеңкесінде…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көлеңке

  • 0
  • 0

Өксігімді басуға,
Келген едім өлеңге.
...Етегімді басуда,
Еріп жүрген көлеңке.

Толық

Тек адалды қабыл алар жаратқан...

  • 0
  • 0

Адалдық пен мейірімнен есілген,
Мұсылмандық – мейірімнен құралған.
Садақа бер, жетім менен жесірге,
Жаныңызға медет болар бір Аллам.

Толық

Киіктің монологы

  • 0
  • 0

Адамзат, жанарыңа сыйып-күліп,
Жалғанның жайын жүр ем, жиі ұқтырып.
Азғындап кете ме деп, адам қылсам,
Құдайым жаратыпты киік қылып.

Толық

Қарап көріңіз